کتاب گیرم که تیرهای مژه ات را سپر کنم! نشر انتشارات نسل روشن

چند صباحی است گویی خوره به جانم می‌افتد. مغزم متصل می‌خارد، گویی پشــه‌ای گزیده باشد، انگار کنه به مغزم افتاده باشد. ایــن گفته‌هــای نامربوط و نوشــته‌های پریشــان معلول خارش مغز است. علــت خــارش را معلــوم نکــرد طبیــب. آب انــار تجویــز کــرد، در دسترس نبود، آب انگور تناول شد. افاقه نکرد. خارش کمتر که نشد هیچ، بیشتر شد. گویــی مورچــه‌ای روی مغــزم راه لانه گم کــرده، لامروت جاگیر نمیشــود یک جــا، از ســوراخ ما گنــوم زیر حفرۀ جمجمه شــروع میکند، گره حیات را می کند، گره حیات را می‌گیرد و از ســاقۀ مغز بالا می‌آید. تنفس را آید. تنفس را مختل میکند و ضربان قلب را دگرگون.