- از متن کتاب:
بیشتر مطالب این روزنامه برای انتشار در شکوفه نوشته شده و تنها تعداد اندکی از آنها از نشریات دیگر انتخاب شدهاند. بسیاری از نویسندگان این نشریه و کسانی که مطالبشان را به دفتر شکوفه میفرستادند زنان دغدغهمند آن روزگار بودند. کسانی مثل شهناز آزاد، دختر میرزا حسن رشدیه و همسر ابوالقاسم آزاد مراغهای که بعدها سردبیر یکی از نشریات زنان بهنام نامه بانوان شد، فانیه حاجیه، مدیر دبستان حرمتیه سادات، و ملکتاج که مسئول تفتیش مدارس نسوان بود. البته افرادی مثل میرزا صادق خان (ادیبالممالک فراهانی) که خودش روزنامه داشت و در آن کاریکاتور چاپ میکرد نیز از نویسندگان این نشریه بودند. شکوفه نشریه زنان بود اما دایره مخاطبانش به زنان محدود نمیشد. بعضی از مطالب آن خطاب به مردان نوشته شده، از آنها انتقاد کرده یا مسئولیت اجتماعیشان در قبال زنان را به آنها یادآور شده است. و گرچه روزنامه مزینالسلطنه حامی زنان بود، در این حمایت جانب عقل و انصاف را نگه میداشت: «اگرچه حامی نسوان هستم در اینجا به مردان حق میدهم.»
در مجموع، مسلم است که شکوفه به عنوان دومین نشریه زنان توانست راهی را که نشریه دانش و خانم دکتر کحال شروع کرده بودند ادامه دهد. صدای زنان برای اولین بار بهطور مستمر در این نشریات شنیده شد؛ جایی که اغلب نویسندگان و خوانندگانشان زن بودند و «ما» یی که از آن صحبت میشد، برخلاف همیشه، نشانه گروهی از زنان ایرانی بود که به دنبال آموزش زنان، بهبود شرایط زندگی خودشان و پیشرفت مملکت بودند. پیش از آن هم مطالب و نامههای زنان به نشریات راه پیدا میکرد اما مخاطبانشان مردان و سیاستمداران بودند. مزینالسلطنه هم یکی از زنانی بود که مطبوعات را پیگیری میکرد و پیش از انتشار نشریه خودش برای نشریات دیگر نامه مینوشت.