کتاب اسکیموها چگونه فرزندان شان را تربیت می کنند؟ می لینگ هوپگود نشر اندیشه آگاه

«شیوه‌‌های فرزندپروری که در غرب وجود دارند صرفاً ساختارهایی فرهنگی هستند که ارتباط چندانی با آنچه برای نوزادان مورد نیاز هستند ندارند. در واقع قوانین فرهنگی ما طوری طراحی شده‌اند که نوع خاصی از شهروندان را تربیت کنند. برای مثال، یک زن از قبیله کونگ سان در کشور بوتسوانا، همیشه نوزادش را در پشتش حمل می‌‌کند و به او اجازه می‌‌دهد از شیر مادر تغذیه کند، درحالی‌که ما در غرب این کار را مترادف با بی‌‌مهری به کودک می‌‌دانیم و تنها در صورت نیاز آن را انجام می‌دهیم. یک کودک اهل قبیله سان هرگز تنها نمی‌‌خوابد، در مقابل نوزادان آمریکایی اغلب به مدت طولانی در صندلی‌‌های پلاستیکی یا کالسکه قرار داده می‌شوند. نوزادان آمریکایی با یک برنامه زمان‌بندی ‌‌شده غذا می‌‌خورند و عرف این است که هر نوزاد یک اتاق شخصی و یا حداقل یک تختخواب جداگانه برای خودش داشته باشد. به‌طورکلی، این دو سبک نشان دهند جایگاه فرد در جامعه است. تغذیه، الگوهای خواب و اینکه نوزاد روز خود را چگونه سپری می‌‌کند به‌سرعت تبدیل به انتظارات می‌‌شوند. کودکان قوم سان در جامعه‌‌ای کوچک و بسته، در کنار همدیگر زندگی می‌‌کنند، جایی که یکپارچگی اجتماعی مهم است. در مقابل در آمریکا، استقلال اجتماعی مورد پسند است و ازاین‌رو نوزادان برای مستقل بزرگ شدن تشویق می‌‌شوند؛ بنابراین محیط فرهنگی، نیرویی قدرتمند و دشوار برای مطالعه است و نحوه والدگری‌‌ ما را شکل می‌‌دهد.»