کتاب راه و رسم دانشجویی محمدرضا نجفی نشر انتشارات شهید کاظمی

فرزاد در درس خواندن وسواس عجیبی داشت. می‌گفت: «وقتی روی موضوعات مختلف درسی تمرکز می‌کنم، اصلاً متوجه نمی‌شوم که چند ساعت گذشته است و من در این مدت، فقط چند صفحه جلو رفته‌ام؛ اگر کمی هم با سرعت بیشتر مطالعه کنم، احساس می‌کنم هیچ چیز یاد نگرفته‌ام و ذهنم به هم می‌ریزد.». می‌گفت: «یک مطلب را تا چند بار نخوانم و خلاصه نکنم، یاد نمی‌گیرم». این در حالی بود که دیگران یک پنجم او هم وقت نمی‌گذاشتند؛ ولی مطالب را به خوبی یاد می‌گرفتند. گذشته از وسواس در مطالعه، وسواس در رفتارهایش هم ظاهر شده بود. هم‌اتاقی‌هایش از دست کارها و ایرادگیری‌های او خسته شده بودند؛ تاجایی که ‌ترم‌دوم با او اتاق نگرفتند و دیگران هم به سختی راضی می‌شدند با او هم‌اتاقی شوند....