کتاب اورستس، 6 نشر بیدگل

نمایشنامۀ اورستس که در سال ۴۰۸ پیش از میلاد بر صحنه رفت، رویدادهای پس از مادرکشیِ اورستس، پسر آگاممنون و برادر الکترا را بازگو می‌کند. امروزه اگر از افراد در مورد تراژدی‌های یونانی سؤال شود بعید است که بلافاصله از اورستس نام ببرند. این نمایشنامه همانند آنتیگنه، ادیپوس‌شاه یا مده‌آ تراژدیِ متداولی محسوب نمی‌شود. در واقع، بسیاری از افراد، حتی کلاسیک‌شناسان هم، هیچگاه آن را نخوانده‌اند و در برنامۀ درسی مدارس و دانشگاه‌ها جایی ندارد؛ اما اورستس در دوران باستان یکی از مشهورترین و تحسین‌شده‌ترین تراژدی‌های اوریپید بود. از این نمایشنامه، که اوریپید آن را متأثر از اندیشه‌های سوفسطاییان و فیلسوفان پیشاسقراطی خلق کرده است، به عنوان رندانه‌ترین نمایشنامۀ او هم یاد می‌کنند. اوریپید یکی از سه تراژدی‌نویس مهم عصر زرین درام یونان است. منتقدان قدیم و جدید او را درام‌پردازی سنت‌شکن، نوآور و نامتعارف می‌دانند. او در یکی از سال‌های دهۀ ۴۸۰ پیش از میلاد در بخش شرقی آتن زاده شد. اطلاعات کمی از زندگی او در دست است. نخستین نمایشنامۀ او یک سال پس از مرگ آیسخولوس، در سال ۴۵۵ پیش از میلاد، بر صحنه رفت و او مقام سوم را کسب کرد. در سال ۴۴۱ پیش از میلاد به نخستین پیروزی‌اش دست یافت. می‌گویند بیش از ۹۰ نمایشنامه نوشته است و امروزه نوزده نمایشنامۀ او موجود است. ممکن است نمایشنامۀ رِسوس از او نباشد.آخرین باری که در آتن به رقابت پرداخت، در سال ۴۰۸ پیش از میلاد با نمایشنامۀ اورستس بود. سپس به مقدونیه و دربار آرخِلائوس رفت و نمایشنامه‌ای به نام این پادشاه نوشت. اوریپید در سال ۴۰۶ پیش از میلاد، حین نگارش نمایشنامۀ کاهنه‌های باکوس در مقدونیه درگذشت.