اتوپیا در رمانتیسم سیاه به فصل باشکوهی از ادبیات آمریکا در نیمۀ نخست قرن نوزدهم میپردازد، اما هدفش بیش از آنکه بازگویی تاریخ ادبیات آمریکا در دوران رمانتیسم باشد، بازسازی جغرافیایی است که با انگارۀ مفهوم «اتوپیا» در این دوران شکل گرفته است.
بدیهی است که ابزار مورد نیاز برای این بازسازی ادبیات و آثار نویسندگان بزرگ است، نویسندگان بزرگی چون امرسون، آلن پو و هاثورن که از سرآمدان رمانتیکهای زمان خود هستند. بدین ترتیب کتاب تلاش میکند با رویکردی فلسفی به بازخوانی دگرگونیهای مفهوم اتوپیا در ادبیات این برهۀ تاریخی و بهخصوص آثار این نویسندگان بپردازد.