کتاب ﻫﻀﻢ راﺑﻊ نشر ابراهیم

دارم ﻓﺸﺎر ﻣﻴﺪم ، ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻳﻦ زورم ﻧﻤﻰ رﺳﻪ ، ﺗﻮ ام ﺑﻴﻜﺎر ﻧﺸﻴﻦ، ﺑﺮو اون ﺑﺎﻟﺸﻮ ﺑﻴﺎر ﺑﺬار رو ﺻﻮرﺗﺶ ﺗﺮاﻧﻪ ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﺑﺎﻟﺸﺘﻰ ﻛﻪ وﺳﻂ اﺗﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد را ﺑﺮداﺷﺖ و ﮔﺬاﺷﺖ روی ﺻﻮرت آﻗﺎی ادﻳﺐ و ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﺪرﺗﺶ ﻓﺸﺎر داد. ﻏﺰل ﻫﻢ اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺶ را از دور ﮔﺮدن ﭘﺪرش ﺟﺪا ﻧﻤﻰﻛﺮد. ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﮔﺬﺷﺖ. ﻫﺮ دو دﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ اﻓﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ. ﺗﺮاﻧﻪ آرام ﺑﺎﻟﺶ را از روی ﺻﻮرت ﻣﻘﺘﻮل ﻛﻨﺎر زد. ﻏﺰل ﻳﻜﻰ ﻳﻜﻰ اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺶ را ﺑﺎ ﺗﺮدﻳﺪ از روی ﮔﺮدن آﻗﺎی ادﻳﺐ ﺑﺮداﺷﺖ. ﻫﺮ دو ﻧﮕﺎه ﺷﺎن ﺧﻴﺮه ﺑﻪ ﺟﺴﺪ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد. ﭘﺪرﺷﺎن دﻳﮕﺮ ﻧﻔﺲ ﻧﻤﻰﻛﺸﻴﺪ.