کتاب فرزندان هراکلس، 8 نشر بیدگل

فرزندان هراکلس که در حدود ۴۳۰ پیش از میلاد بر صحنه رفته، یکی از نمایشنامه‌های کمتر شناخته‌شدۀ اوریپید است. این تراژدیِ تبعیدِ تأثیرگذار و پیچیده، حول مادر و فرزندان هراکلس و کوشش آنان در جهت یافتن پناهگاهی برای رهایی از آزار سپاهیان پادشاه بی‌رحم آرگوس و دفاع آتنی‌ها از این پناهجویان می‌گردد. اوریپید در این درامِ فریادخواهی، مخاطب خود را بر آن می‌دارد تا به مسائل اساسی در باب رفتار اخلاقی، سیاست و قانون بیندیشد، مسائلی همچون رفتار مناسب با پناهندگان سیاسی و اسیران جنگی، و کشمکش همیشگی میان کردار اخلاقی و استفادۀ آزادانه از قدرت. موضوعاتی که هنوز هم در جهان امروز، تازه و مورد توجه‌اند و پرداختن به آنها ضروری‌ است. اوریپید یکی از سه تراژدی‌نویس مهم عصر زرین درام یونان است که منتقدان قدیم و جدید، او را درام‌پردازی سنت‌شکن، نوآور و نامتعارف می‌دانند. او در یکی از سال‌های دهۀ ۴۸۰ پیش از میلاد در بخش شرقی آتن، زاده شد. اطلاعات کمی از زندگی او در دست است. نخستین نمایشنامۀ او، یک سال پس از مرگ آیسخولوس در سال ۴۵۵ پیش از میلاد بر صحنه رفت و او مقام سوم را کسب کرد. در سال ۴۴۱ پیش از میلاد به نخستین پیروزی‌اش دست یافت. می‌گویند بیش از ۹۰ نمایشنامه نوشته است و امروزه نوزده نمایشنامۀ او موجود است. ممکن است نمایشنامۀ رِسوس از او نباشد.آخرین باری که در آتن به رقابت پرداخت، در سال ۴۰۸ پیش از میلاد با نمایشنامۀ اورستس بود. سپس به مقدونیه و دربار آرخِلائوس رفت و نمایشنامه‌ای به نام این پادشاه نوشت. اوریپید در سال ۴۰۶ پیش از میلاد، حین نگارش نمایشنامۀ کاهنه‌های باکوس در مقدونیه درگذشت.