کتاب صوتی آذر، شهدخت، پرویز و دیگران نشر رادیو گوشه

برخی نقدها نوشته بودند روزمرگی،یا پایان باز و… و بنظرشون این نکات منفی بود، اما واقعا در کجای یک زندگیِ ممکن، با دغدغه های مادرانه، حمایت پدرانه، شوخی های حتی آبکی و… نقد منفی میشه پیدا کرد؟ داستان برخلاف نقد یکی از دوستان کاملا هدفمند بود: گاهی هدف، روایت همین زندگی ساده ای میتونه باشه که هرروز از کنارش رد میشیم، گاهی نمی بینیمش و نمیدونم چند فصل دیگه هم ادامه داره. ابتدا با شک شروع کردم و میون شلوغی دورهمی خانوادگی باغ، دلهره ی کم شدن فصل های باقیمونده رو داشتم. تبریک به خانم شیرمحمدی بابت نگارش ساده ترین حالتی که برای حال خوب، کافی است و همینطور خوانش خوبشون.

نثر روانی داره و خوانش خود نویسنده هم جذابش کرده، داستان ساده است تا حدی کشش هم داره اما به پای اثر دیگه همین نویسنده نمیرسه، من توصیه ای به خواندن این کتاب ندارم، اما کتابیه که وقتی شروع میکنید، بدتون نمیاد دنبال کنید، بیشتر شبیه فیلم نامه است که البته فیلمش هم ساخته شده. در کل متوسطه اما آدم رو زده نمیکنه، پایانش هم بر خلاف گفته دوستان اصلا باز نیست و کاملا همه چیز مشخص بود و تمام شد و نکته مبهمی نموند.

شاید خیلی اتفاقی وقتی دنبال یک کتاب میگشتم دستم به نمونه صوتی خورد همان چند دقیقه کافی بود که کتاب را دانلود کنم صدای دلنشین خانم شیر محمدی لطف قصه را دوچندان میکند بخشی از قصه که اذر به اتاق مادر بزرگ مرحوم می رود مرا به دنیای کودکی برد و بی اختیار اشک به چشمانم امد اگرچه برنامه مطالعه من در حال حاضر کتب اجتماعی است ولی در بین انها گریزی میزنم و ادامه داستان را میشنوم

اصلا خوب نبود. یک داستان بی‌هدف و نیمه‌کاره. نویسنده میخواسته پایان باز بگذاره ولی این اصلا پایان باز نبود بلکه داستان نیمه‌کاره رها شده بود. کتاب خانه لهستانی‌های ایشون اونقدر جالب بود که فکر میکردم بقیه داستان‌های ایشون هم حتما جذاب هستن ولی این یکی خیلی سطحش پایین بود. امیدوارم داستانهای دیگه ایشون خوب باشه و من نا امید نشم

شاید درک وزن نگاه نویسنده برای همه قابل لمس نباشد. ولی من بچه تهران، با خانواده گسیخته که هر تکه جایی مهاجرت کرده ، طعم تکثر خوانش اسم ها و تکرارش رو خوب بجان کشیدم. و اونجایی که سایه به آذر گفت بوی تنهایی میدی. کتاب خوبی بود از خط زمانی خودم.نه قدیم نه امروز. خسته نباشید به خانم شیر محمدی🌹

فقط بخاطر صدای خانم شیرمحمدی دانلود کردم، کتاب قبلی خانه لهستانی ها عالی بود اما این کتاب اصلا داستان جالبی نداشت یکنواخت بدون هدف...... ولی من عاشق صدای خانم شیرمحمدی هستم.

کتاب در کل چیز دندون گیری نداشت . بالا و پایین و هیجان نداشت . خیلی داستان روزمرگی داشت . همشو میشد تو یه قسمت خلاصه کرد و وقت مردمو

بسیار لذت بردم کتابی روان و حال خوب کن، امیدوارم ازین نویسنده کتابهای بیشتری خوانده بشه،موفق باشید

برای گوش دادن موقع خواب لذتبخش است مطلب خاصی به مخاطب منتقل نمیکند

عالي مثل هميشه صداي دلنشين و قلم زيباي خانم شير محمدي هميشه جذابه