آرتور میلر (۱۹۱۵-۲۰۰۵) یکی از نامآورترین نمایشنامهنویسان جهان بهشمار میآید که مشهورترین آثارش همچون «مرگ فروشنده»، «ساحره سوزان» و «چشماندازی از پل» دستکم یک بار به فارسی برگردانده و بارها بر صحنه رفته است. با این حال نمایشنامههای موخر این نویسنده هنوز برای خوانندگان فارسی زبان ناشناس است.نمایشنامه «سرود رستاخیز» یکی از آخرین آثار میل است که در سال ۲۰۰۲ نوشته و به صحنه رفته است. او در این اثر به شکلی قاطع و بیپرده سیاستهای جهان مدرن را به تمسخر گرفته و آنها را به زیر سوال میبرد.«سرود رستاخیز» هم یک کمدی هجوآمیز است هم یک تراژدی. و این دو کارکرد آن چنان در طول نمایشنامه با یکدیگر ادغام شدهاند که گاه برای خواننده قابل تفکیک نیستند. آنجا که سخن از حماقت و جنون ابرقدرتها و رسانههای آنان به میان میآید یا یک طنز یا حتی هجو تمامعیار و آنجا که بحث هویت از دست رفته و بیمعنایی انسان در جهان معاصر پیشکشیده میشود با یک تراژدی کامل روبرو هستیم.