معرفی، خرید و دانلود کتاب 100 پرسش و پاسخ دربارۀ اُتیسم

واژۀ اُتیسم به مجموعه‌ای از اختلالات تحولی اشاره دارد که بر مغز اثر می‌گذارند. این اختلال مغزی تواناییِ فرد را برای گفت‌وشنود، برقراری رابطه با اطرافیان و پاسخ‌گوییِ مناسب به جهانِ خارج تحت تأثیر قرار می‌دهد. افرادِ مبتلا به اُتیسم معمولاً رفتارها یا علایق تکراری و الگوهای فکریِ انعطاف‌ناپذیر دارند. شدت اُتیسم بسیار متغیر است. برخی از این افراد ممکن است علاوه‌بر تکلم و هوش بی‌نقص، کارکرد نسبتاً بالایی داشته باشند. برخی دیگر، نقص‌های شناختی و تأخیرهای زبانیِ وخیم دارند و برخی از آنها هرگز صحبت نمی‌کنند. یک نوزاد مبتلا به اُتیسم ممکن است از تماس چشمی اجتناب کند، ناشنوا به‌نظر برسد و به‌شکل پیش‌بینی‌ناپذیر، تحول زبان و مهارت‌های اجتماعی در وی متوقف شود. گزارش شده است که تقریباً بیست درصد از کودکانِ اُتیستیک، این نوع از واپس‌رویِ عصب‌شناختی را تجربه می‌کنند.