مراسم بزرگداشت روز سازنده بهترینها را در دهکدهی وِمیکیها پدید آورده است...
بهترین کیک، بهترین سبد گل و بهترین موسیقی...
اما وقتی اشتباه پانچلو مراسم روز جشن را خراب میکند، اهالی دهکدهی ومیکیها به شگفتانگیزترین هدیهای که میتواند وجود داشته باشد پی میبرند که همان وحدت و همکاری با همدیگر است.
آن دستهجمعی و با تمام وجود این شعر را خالصانه برای ایلای میخوانند:
من تو را دارم دوست
دوستت میدارم صمیمانه
من تو را دارم دوست
من اگر هستم، ز تو هست
و هیچم بیتو!