این کتاب را میتوان ادامۀ منطقی شکسپیر معاصر ما دانست، نگارش این کتاب به دورانی بازمیگردد که کات به دلیل تدریس و پژوهشهای آکادمیک خویش در دانشگاههای امریکا، دورنمایههای آثار شکسپیر را که پیشتر از دیدگاهی سیاسی تفسیر کرده بود اینک در پرتو مطالعات نوین تئاتر، و با یاری جستن از نظریات استروس، یاکوبسن و دیگران، مورد بازاندیشی قرار میدهد. بااینحال، از ورای لحن آکادمیک این کتاب، بارقههایی از آن منتقد پرشور لهستانی، همو که تجربهی فاشیسم و کمونیسم را در استخوان داشت، به چشم میآید. آمیزهی این بینش عمیق نظری و تجربیات سیاسی ـ اجتماعیِ کات، چشماندازی شگرف از آثار شکسپیر را ترسیم میکند.