کتاب چگونه خدا را شناختم نشر ترنگ

عشق چیزی نیست جز درک ذاتی و فطری اینکه نمی شود از چیزی که به آن عشق می ورزیم جدا شویم... عشق واقعی، بی قیدوشرط، کامل، الهی و خداپسندانه است؛ نه عشق : انسانی که چیزی شبیه این است: «من تو را دوست دارم و دلم درگیرت است؛ چون موهای تو را دوست دارم و فکر می کنم تو می توانی تمام کمبودهای مرا برطرف کنی.» این نسخه و انسانی شده عشق است که متشکل از دوگانگی و جدایی، و شیفتگی، تغییرات پنهان و جز این هاست. کامل ترین عشق بی قید و شرط، عشقی است که بر مبنای آن کودک خود را در آغوش می گیرید. شاید این شکل از عشق انسانی به عشق واقعی نزدیک تر باشد... عشق، شناخت ذاتی یکتای واحد و حس جدایی ناپذیری از اوست.