کتاب کافه ژپتو نشر انتشارات سخن

این کتاب جذابه. وقتی که دستت رو بگیره، قرار نیست راحت و آسون ولت کنه. داستانی داره که کنجکاو می‌کنه و به خاطر همینْ قابلیت این رو داره که خواننده رو وادار کنه کارهاش رو ول کنه و بشینه و به حرف‌های این کتاب گوش بده. شخصیت‌پردازی داستان خوب بود. داستان گیرا و پرکشش بود. احساسات‌برانگیز هم بود. جاهایی پر از هیجان می‌شدی و جاهایی هم اشک‌ سرازیر می‌شد و چندلحظه مکث می‌کردی چون نمی‌تونستی صفحه رو ببینی. درضمن همونطور که اول کتاب ذکر شده، داستان از روی سریالی به نام ۴۹ روز اقتباس شده و از نظر من این داستان اقتباسی با گیرایی بیشتره. تنها نقطه ضعف داستان قسمت‌های آخر داستان بود که انگار کشش بیهوده پیدا کرده بودن و انگار فقط برای احساساتی کردن خواننده به داستان اضافه شده بودن. این کتاب رو حتما پیشنهاد می‌کنم.

بسیار بد، یک نویسنده کپی‌کار که تمام کتاب‌هایش کپی آثار دیگران است، که اگر حداقل در ابتدای کتاب این موضوع ذکر شود باز کمی قابل چشم‌پوشی است، ولی ایشان که خود را تنها بیننده و خواننده آثار دیگران می‌انگارد و تصور می‌کند دیگران فقط رمان‌های ایشان را می‌خوانند و از بقیه دنیا خبر ندارند، توهین مستقیمی به خریدارن کتاب روا می‌دارد. این داستان به قدری کپی بود که تمام مکالمات افراد حتی یک واو کم نداشت، در واقع نویسنده جلوی تلویزیون نشسته و مو به مو تماما کپی کرده بود و حتی اپسیلونی به خود زحمت ایجاد کمترین تغییر را نداده بود. برای نویسنده و افرادی که ذکر می‌کنند اهمیتی به کپی‌بودن داستان نمی‌دهند واقعا متاسفم و همچنین برای سیستم نشرمان که اینقدر آگاهی ندارذ که چنین کارهایی را نباید منتشر کند.

در خصوص این کتاب اول از همه برای یه داستانیکه توی پنجاه روز اتفاق میفته زیادی طولانی بود در خد یه رمان طولانیش کرده بودن که خاصیت داستان اصلا این نیست اگر دنبال بار ادبی میگردین هم که این کتاب هیچ محتوای ادبی براتون نخواهد داشت اما انصافا داستان گیرایی‌بود و با اینکه با تکیه برتخیل نوشته شده و کاملا شما میدونی خب همچین چیزایی که حاصل فکر و رویای نویسنده ست اما ادامه میدی داستان رو. در کل اگه تمام شاهکارهای ادبی رو خوندین و دیگه قرار نیست حسرت بخورید چرا وقتتونو برای فلان کتاب نذاشتید و حالا میخواین یه کتاب جدید رو بخونید و وقتتون بگذره ارزش یه بار خوندن رو داره

درسته پدرمو درآورد تا تموم بشه... درسته قلبم بارها و بارها فشرده شد به خاطر مهتا و خیام و عشقی که انگار قرار نبود هیچوقت عیان بشه اما خیلی دوستش داشتم. فقط آخرای رمان خیلی کش پیدا کرد و چون با غم و استرس همراه بود، تقریباً همه انرژی و نیرومو ازم گرفت. ولی خوندنش رو پیشنهاد میکنم به همه افرادی که رمان‌خون هستن. بخونید تا بدونید همین نفس کشیدن ساده، حرف زدن، شنیده شدن ، لمس کردن، لمس شدن چه نعمت بزرگیه.

فقط میتونم بگم بی نظیر بود.. برای اینکه حس شکر به زندگی از یاد ادم نره بهتره هر ماه هر سال هر وقت که نا امید میشه این کتابو بخونه. عالی بود بی نظیر بود.. محشر بود .. اخ از این پایان شیرینش که قلبمو مچاله کرد.. اخ ممنونم نویسنده.. عالی بود..

واقعا بعد از مدت ها ی رمان بسیار متفاوت خوندم که لذت بردم جدا از محتوای همیشگی خیلی از رمانها نویسنده خیلی روان‌و‌ساده ی موضوع متفاوت خلق کرده که ادمها قدر لحظه ها یا حتی بهتر بگم ثانیه های زندگیشون رو بدونن .ممنون و‌خسته نباشید به نویسنده

این کتاب تماما کپی یه سریال کره اییه متاسفم برای نویسنده که نه خلاقیت داشت نه توانایی.. این همه تعریف برای کاری که کپیه و نویسنده هیچ زحمتی براش نکشیده حیف یه ستاره که مجبورم بدم👎🏻👎🏻👎🏻

جدا از غیر واقعی بودن داستان تا نیمه های رمان پرکشش و جذاب بود ولی بعد از ان پر از جملات و صحنه های تکرار شونده و خسته کننده .

یه کپی از سریال کره ای ۴۹ روز به نظرم برین سریالش ببینین بهتر باشه حیف این یه ستاره ای که باید بدم👎🏻👎🏻

خیلی عالیه با وجود تخیلی بودن ولی بسیار دلچسبه و عشق لطیفی داره . تا مدتها شخصیتهای کتاب تو ذهنتون میمونه