قرآن کریم «کلام الله» است که به آخرین رسول الهی حضرت محمد مصطفی(صلوات الله علیه) وحی شده است. قرآن در ساختن فرهنگ و تمدن جهانی به طور عام و تمدن اسلامی به طور خاص نقش اساسی داشته است.
قرآن کریم مهمترین منبع اسلامشناسی است. کتاب مقدس قرآن مشتمل است بر مسائل اصلی مربوط به شناختشناسی, مبدأ و معاد، هستیشناسی، جهانشناسی، انسانشناسی، معرفت عقلی و قلبی، احوالات و مأموریتهای انبیای الهی، تیپشناسی انسان بر اساس ایمان و عمل(متقین، مؤمنین، مخلصین، مجاهدین و صالحین در برابر فاسقین، کفار، مشرکین، منافقین و قاعدین)، فقهالجوارح، فقهالنفس، فقه اخلاق، فقه الله اکبر، تیپشناسی جوامع و نظام اقتصادی، سیاسی، اخلاقی، ایمانی و اجتماعی اسلام.
بر مبنای قرآنکریم؛ فرهنگ و تمدن اسلامی طی پانزده قرن بنیان نهاده شده و در ابعاد مختلف زندگی بشر در حوزههای مختلف ایمانی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، هنری اخلاقی، معنوی، عقلی، علمی، روابط بینالملل و معادلات جهانی قدرت همواره تأثیری شگرف داشته است.
امروزه فرهنگ و تمدن قرآنی یکی از موضوعات اصلی روابط بینالملل، دیپلماسی و ساختار جهانی قدرت است. قرآن حکیم در این دوران بیش از هر زمان دیگری زنده و پویا است و در آینده جهان و روابط بینالملل نقش تعیین کننده دارد.