کتاب چگونه در بیست و چهار ساعت زندگی کنیم؟ آرنولد بنت نشر مهرگان دانش

نامه‌های زیادی برای این اثر کوچک تا کنون به دستم رسیده و نقد‌های بی‌شماری که اگر قرار بود چاپ شوند تقریبا به ضخامت همین کتاب بودند. اما به ندرت این نظرات منفی بودند. برخی از لحن ساده کتاب انتقاد کردند اما از آنجایی که از نظر من لحن کتاب اصلا معمولی نیست، این نقد مرا تحت تاثیر قرار نداد. اگر نقد مهم‌تری عنوان نشده بود، قطعا گمان می‌کردم کتاب بی‌عیب و نقص است. با این حال نقد مهم‌تری، نه در مطبوعات بلکه توسط جمعی از خبرنگاران صادق مطرح شد که باید به آن بپردازم. با رجوع به صفحه ۴۳ مشخص می‌شود که من این نقد را پیش‌بینی کرده بودم و از آن ترس داشتم. جمله‌ای که به آن اعتراض شده بود این است: «در اکثر موارد، شخص علاقه‌ای نسبت به شغلش احساس نمی‌کند. در بهترین حالت از شغلش بدش نمی‌آید. او تا جایی که می‌شود کارش را با تاخیر و قدری اکراه شروع می‌کند و در زودترین وقت ممکن با خوشحالی کارش را تمام می‌کند. و موتورش وقتی سر کار هست به ندرت با تمام قدرت کار می‌کند.»