همهی ما شَبَحی از حیرت و تماشا هستیم. در تاریکی نشسته، به روشنایی زُل زدهایم: نامها، آدمها، مکانها و مضامین این کتاب، واقعی نیستند. فرض کنید کلمهبهکلمهی این کتاب، مولودِ تخیل من است. حوصلهی شکایتِ کسی را ندارم. به همین دلیل راهِ دورِ مَرغاب نزدیک نیست. آبروی همه را حفظ کردهام. وقتی اعتراف میکنم که همهی ارکان این روایت واقعی است که در این جهان نباشم. پس تکرار میکنم؛ نامها، آدمها، مکانها و مضامین، هیچکدام واقعی نیستند. به چه درد میخورد چیزی که در این جهان واقعی نباشد. من این کتاب را برای چه کسانی نوشتهام؟ ــ برای هر کسی که رؤیایی دارد!
سیدعلی صالحی