عمارت تالی کمدی رمانتیکی است که شبی را از زندگی دو دلداده مت فریدمن و سالی تالی، به نمایش میگذارد. داستان در قایقخانهی ویکتوریایی متروکهای کنار رودخانهای آرام کمی دورتر از خانهی تالیها رخ میدهد؛ سال ۱۹۴۴ است. مت حسابداری اهل سنت لوییس است و آمده تا عشقش را به سالی، دختر دل نازک اما دودل خانواده، بازگو کند. مت کتاب خوان، دانا، کاملا راست گو و به طرز لذت بخشی شوخ است و پاسخ منفی سالی را به این پایه که خانوادهاش هرگز به ازدواج آنها راضی نمیشوند نمیپذیرد. او آرام آرام اما فریبنده و سرسخت با گفتن اسرار درونش به آن که دوست میدارد بر استدلالهای سالی پیروز میشود و در برابر رازهای درون سالی را در مییابد. او رفته رفته سالی را به امکان ساختن عشقی شیرین با یکدیگر آگاه میکند تا در پایان نمایش آشکار میشود که آنها دو روحاند در یک بدن و اینکه واقعا همدیگر را بازیافتهاند - دو «مرغ عشق وارفته» که ما در یگانگی شان دوستیای به نهایت نادر در روابط انسانی میبینیم.
عمارت تالی یکی از سه گانهی تالی از لنفورد ویلسون است که برایش جایزهی پولیتزر سال ۱۹۸۰ را به ارمغان آورد. علاوه بر این، ویلسون سه بار نامزد جایزهی تونی شده و پنج بار جایزهی آبی را برده است.