معرفی، خرید و دانلود کتاب هگل، کوژو، لکان

تفسیر انسان شناختی کوژو دیالکتیک هگل را به انسان پیوند می‌دهد. این همان نقطه‌ای است که لکان را درگیر هگل می‌کند. زیرا کوژو دیالکتیک هگل را به انسان و تناهی او پیوند زده بود، و لکان آنجا که می‌خواهد از هگل فاصله گیرد، خود را ملزم می‌داند از کوژو و یگانه تناهی تفسیر او، یعنی انسان، فاصله گیرد. بنا بر تفسیر انسان شناختی کوژو از هگل، آینده امکانی سراسر گشوده و رو به «شدن» است. از همین رو این حکم که انسان «نیستی ای است که در هستی می هیچد»، برای کوژو خبر از گشودگی آینده داشت، اما لکان این «هیچیدن» را نشانه ای از بیهودگی و افق ناگشوده و مسدود پیش روی انسان می‌دانست.