کتاب لوحِ سنگی، سنگ چینِ رویاها نشر کنکاش

معمّا: یک ادیسه چه­گونه آیم از "درون" به "برون"؟ با عشق، یا ماه؟ نفس­اَم به که می­جنبد؟ با زن، یا شاه! جایی که مرا رشته­اَند، (نی! چه مرا گشته­اَند؟) خالی ز تهی بوده. یلدای مرا خون بست، جان در بر و در چون است. با جنّ و پری، دم­ساز، آیات خداگون است. *** رسم­اَم به شِمال آمد، فال­اَم به جمال مِهر، "بُرهان" به که دارم من؟ از جسمِ زن " ایفل"؟ از بُرجِ کژ "پیزا"؟ سازنده­ی یک گونی رگ، در سال صعود پُل؛ بر عرصه­ی رودِ زند، رُخ می­کند انواع جلال­اَش، جبروت­اَش از دقّت ماهی چه، در جنبه چار و سد....