چه کسی؟
روشی بديع، برای انتخاب همكارانی شايسته

اواسط سال ۱۳۸۸ برای استخدام فردی در سمت مدیریت بازاریابی شرکت تحت مسئولیتم، مدیری لایق را نیاز داشتم. من و معاون ذیربط از بین افرادی که می‌شناختیم، رزومه‌هایی که از طریق آگهی به‌دست آورده بودیم و کسانی که به ما معرفی شده بودند، در نهایت فردی را انتخاب کردیم که روزمه‌ای قابل‌توجه داشت و در جلسات مصاحبه توانست نظر ما را جلب کند. این فرد را یکی از دوستان به من معرفی کرده بود که از ویژگی‌هایش در همکاری‌هایی که در گذشته با او داشت، به نیکی یاد می‌کرد. چند ماهی از آغاز فعالیت مدیر بازاریابی جدید نگذشته بود که متوجه شدم این انتخاب با اشتباهات زیادی روبه‌رو بوده است! همکار جدید ما برخلاف انتظار، اهل کار گروهی نبود و مدام از سایر همکارانش اطلاعات دریافت می‌کرد، اما به‌هیچ عنوان آن‌ها را از نتیجه اقداماتی که باید در جریان قرار می‌گرفتند، آگاه نمی‌کرد! به‌جای این‌که برای توسعه بازار به ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل درون سازمان توجه کند تنها به فکر معرفی اشخاص حقیقی و حقوقی بیرونی بود تا با انعقاد قراردادهایی به تحکیم دوستی‌هایش با سایرین قوت بخشد! وی قادر به ارائه راهکارهای مناسب در حوزه مسئولیتش نبود، و با لفاظی سعی در پوشاندن کاستی‌هایش داشت و... متأسفانه این شرایط مرا به این نتیجه رساند که: بله! فریب خورده‌ام. هرچند که این اشتباه را پس از چند ماه با قطع همکاری اصلاح کردم، ولی بی‌شک هزینه زیادی را متحمل شده و به این ترتیب زمان را نیز از دست داده بودم. این‌گونه اشتباهات از سوی مدیرانی که مسئولیت سازمان‌ها یا شرکت‌هایی را به‌عهده دارند، بارها سرزده است؛ و همواره این سؤال وجود دارد که بهترین روش برای انتخاب یک همکار جدید کدام است؟