کتاب کشف حکمت اتفاقات اثر رابرت اچ هوپک نشر بنیاد فرهنگ زندگی دیجیتال

خاستگاه این کتاب، پرسشی یگانه و ساده است که پس از مشاهده رؤیایی کاملا منحصر به‌فرد و نادر از خودم پرسیدم. در این رؤیا در داستانی که خودم درحال نوشتنش بودم گیر کرده بودم و نمی‌توانستم شخصیت‌های داستانم را متقاعد کردم که من نویسنده‌شان هستم و واقعاً به آن داستان تعلق ندارم. درحالی که هم احساس درماندگی می‌کردم که نمی‌توانم از داستان خودم بیرون بیایم و هم سرگرم این وضعیت بودم از خواب پریدم. زندگی من، به‌عنوان یک نویسنده، یک خواننده، و یک درمانگر پر از داستان است. من داستان‌ها را روایت می‌کنم. داستان‌ها را می‌خوانم. مردم داستان‌های‌شان را برای من تعریف می‌کنند. و بنابراین تمام روز به آن رؤیای واضح و به داستان‌ها و نقشی که در زندگی ما ایفا می‌کنند، فکر می‌کنم. زندگی هر کس روایتی دارد. شما از محل کارتان به خانه می‌آیید و اولین چیزی که می‌پرسید این است «امروز چطور بود؟» به عبارت دیگر «لطفاً داستان امروزت را برایم تعریف کن.» یا دوستی را برای ناهار ملاقات می‌کنید و حتی پیش از اینکه دستمال سر میز را بردارید دوست‌تان از شما می‌پرسد «خب، چه خبر؟» یا به عبارت دیگر «داستانی را برایم تعریف کن.» اگر فرزند داشته باشید، حتی به‌ندرت لازم است که از آن‌ها بخواهید داستانی برای‌تان تعریف کنند. بچه‌ها در دنیای داستان‌ها زندگی می‌کنند و چه دوست داشته باشید یا نه، آن‌ها این داستان‌ها را با جزئیات ملال‌آوری برای‌تان تعریف می‌کنند. پس بنابر این موضوع بدیهی، این پرسش به ذهنم آمد: «اگر آن رؤیا واقعیت داشت، چه؟ اگر واقعاً یکی از شخصیت‌های آن داستان باشم، چه؟» از سویی می‌دانم که همین حالا هم من یکی از شخصیت‌های داستانم هستم. اگر شما درباره من از پدر و مادرم بپرسید، قطعاً آن‌ها تأیید می‌کنند که من شخصیت داستان‌های بسیاری هستم؛ آن‌ها من را شخصیت داستان‌های خودشان می‌دانند. همچنین اگر از دوستان، مراجعان و همکارانم این سؤال را بپرسید همه آن‌ها نیز داستان‌هایی درباره من خواهند گفت.