تقدیر زنان
تاثیر پدر و مادر بر خوب و بد دختر

عقده یعنی گذشته. همه ما چون گذشته داریم، پس عقده نیز داریم. شما پدر و مادر خود را چگونه درک کرده‌اید؟ درک شما از پدر، عقده پدر و درک شما از مادرتان، عقده مادر را در شما شکل می‌دهد. ممکن است شما پدرتان را به شکل یک حامی و پشتیبان قوی درک کرده باشید، که این امر شما را صاحب عقده مثبت پدر می‌کند و اگر احیانآ خدایی ناکرده پدرتان غایب بوده یا برخورد نامناسبی با شما داشته است، شما صاحب عقده منفی پدر خواهید بود. در این کتاب از تأثیر متنوع عقده‌های مثبت و منفی بسیار خواهید شنید. این‌که شما حتمآ پدر و مادر داشته‌اید موضوعی نیست که عقده را ایجاد می‌کند. حتی اگر آن‌ها وجود هم نداشته باشند، شما ممکن است با جانشینان پدر و مادر زندگی کرده باشید، و یا بنا به تعریف‌هایی که از آنان شنیده‌اید برداشتی از آن‌ها داشته باشید. عقده پدر و عقده مادر دو عنصر اصلی است که در ناخودآگاه شما نقشی جدی ایفا می‌کنند و زندگی شما را کاملا در سلطه خود دارند. مهم نیست که سن شما چقدر است و یا اینکه رئیس شرکت بزرگی هستید، یا در هر جایگاه دیگری قرار گرفته‌اید. یونگ درباره عقده می‌گوید: «امروزه همه می‌دانند که انسان عقده دارد. آنچه هنوز به‌خوبی درک نشده این است که عقده‌ها هم می‌توانند ما را داشته باشند.» در روان‌شناسی تحلیلی ایگو (من)، بخش خودآگاه شما را شامل می‌شود. شما با ایگوی خود امورات روزمره‌تان را انجام می‌دهید. این‌که ما فکر می‌کنیم می‌توانیم با برنامه‌ریزی بر دنیا و آینده تسلط داشته باشیم، تصوری است که در سطح خودآگاه و ایگوی ماست. ایگوی ما شغل، همسر و مسیری را برای‌مان انتخاب می‌کند و باور دارد که بهترین کار ممکن را انجام داده است و حتمآ هم از این مسیر به نتیجه خواهد رسید! و شاید هم تا مدتی با انتخابی که انجام داده‌ایم احساس خاص بودن کنیم و یا دچار غرور شویم، در صورتی که هنوز تا نتیجه قطعی فاصله داریم. این غرور کاذب نشان از این است که درک ما محدود به ایگو شده است. درک زندگی در سطح ایگو (خودآگاه) موجب نمی‌شود اقدامات و تمایلات ناخودآگاه از حرکت بازایستد. همان‌گونه که گفتیم ناخودآگاه ما (ازجمله عقده‌های ما که موضوع اصلی این کتاب است) در حال انجام کار خود است. اگر با ناخودآگاه خود در ارتباط قرار نگیریم و در نتیجه از پیام‌های آن بهره نگیریم مجبوریم دائم شاهد شکست‌های پی‌درپی ایگو باشیم که در نهایت ما را از زندگی سرخورده می‌کند. در جامعه فراوان می‌شنویم: «تقدیر» کسی این‌طور بوده است که.... این امر حکایت و واقعیت تلخی را بیان می‌کند که اگر به عقده‌های خود هشیار نشویم باید با یک داستان و اتفاق تکراری و شکست مداوم یا احساس تلخ همیشگی نسبت به زندگی، علی‌رغم داشتن دستاوردهای بیرونی فراوان، همسفر باشیم. این کتاب دعوتی است برای رها شدن از اسارت عقده و یافتن اقتدار شخصی در زندگی. در پایان از خانم پروفسور ورنا کست تقدیر می‌نماییم که با اجازه نشر این اثر توسط انتشارات بنیاد فرهنگ زندگی در ایران موافقت فرمودند. قطعآ این کتاب می‌تواند کمک مؤثری به خوانندگان آن برای در دست گرفتن اختیار زندگی باشد.