کتاب هنر، فلسفه، زیبایی علیرضا نوروزی طلب نشر موسسه فرهنگی پژوهشی چاپ و نشر نظر

دکتر علیرضا نوروزی‌طلب، نقاش - شاعر و نظریه‌پرداز در مبانی هنرهای تجسمی، متفکر هنرمند و روشنفکر مذهبی که اخلاق‌مداری و ظلم‌ستیزی سرلوحه فعالیت‌هایش بود. ایشان با ذهن منطقی و اشرافی که در مباحث فلسفی داشت نظریه احساسی بودن هنر را به چالش می‌کشید و قواعد و معیارهای منطقی برای آموزش و خلق اثر هنری ارائه می‌داد. حاصل سال‌ها درس و بحث و پژوهش‌های عمیق در این زمینه منجر به نگارش مقالات تخصصی و تدوین پایان‌نامه دکتری در زمینه علم تاویل و تفسیر (هرمنوتیک) آثار هنری شد که گره‌گشای ابهامات و سطحی‌نگری در دیدگاه‌های مطرح نسبت به هنرهای تجسمی گشت. در گذر زمان اینگونه رسم بوده همواره هنرمندان به خلق آثار هنری پرداخته و منتقدان در باب هنر، قلم‌فرسایی می‌کردند. به ندرت نقد و بررسی آثار هنری توسط هنرمندان صورت می‌گرفت. نوروزی‌طلب شجاعانه در میدانی گام نهاد آمیخته از ارزش‌ها و ضد ارزش‌ها که تبلیغات در فضای احساسی و آشفته بازار مدرنیسم وارداتی بیداد می‌کرد. او با جدیت و پشتکار فلسفه هنر و نقد هنرهای تجسمی را با دیدگاه هرمنوتیکی مورد کنکاش قرار داد. نقاشی را چون ریاضی به نظم و قانون کشید و با مقالات متعدد، هدف و رسالت متفاوت ادبیات و شعر را با نقاشی تبیین کرد. تصویرسازی را جدا از نقاشی دانست، در باب مبانی هنرهای تجسمی، هنر سنتی و مدرن نظریاتی نو مطرح ساخت. او با شیوه نگرش علمی - تخصصی به مقوله هنر نگریست و راه حل ارائه داد. بارزترین ویژگی شخصیتی ایشان ظلم‌ستیزی و جدیت در رفتار و منش انسانی بود که تا پای جان بر این آرمان مقدس ایستادگی کرد. چهره بشاش و مصمم و بذله‌گویی‌هایش و گاه بی‌قراری در برابر ناملایمات و بی‌عدالتی‌ها قلبی رئوف و سرشار از احساسات رقیق، از او شخصیتی چند وجهی ساخته بود. اشعار طنزآمیز در مسائل اجتماعی، روزمره و عرفانی وی، قوی و تاثیرگذار بود. یار و یاور دانشجویان و همکاران در سختی‌ها و سنگ صبور دردمندان همچون پدر و برادری مهربان و دلسوز در کنار آنان بود. یاد و نام این هنرمند وارسته همواره در دل و جان رهروان حق و حقیقت، زنده و جاودان خواهد ماند.