کتاب ذبح نشر انتشارات موسسه فرهنگی هنری کتاب مرجع

ذَبح اصطلاحی فقهی به معنای بریدن حلقوم حیوانات با آداب و شروط ویژه شرعی برای حلال‌شدن گوشت و پاک‌شدن اجزای مرده آنها. واژه ذَبح در لغت به معنای شکافتن و بریدن حلقوم حیوانات است. مراد از واژه ذِبح و نیز ذَبیحَه حیوانی است که ذبح می‌شود.ذبح شرعی درصورت رعایت شروط آن، یکی از شیوه‌های تذکیه حیوانات است که موجب حلال‌شدنِ گوشت آنها و پاکی اجزای آنها پس از مردن می‌شود. در برخی آیات قرآن واژه ذبح به معنای لغوی یا اصطلاحی خود به‌کار رفته‌است، ازجمله: بقره: ۶۷، ۷۱؛ مائده: ۳؛ صافات: ۱۰۲، ۱۰۷. اهمیت التزام به شیوه ذبح اسلامی را می‌توان از احادیثی دریافت که آن را، همپای گفتن شهادتین و خواندن نماز، از نشانه‌های مسلمان‌بودن برشمرده‌اند. ازاین‌رو، در همه منابع جامع فقهی، مبحث «صید و ذباحه» یا «صید و ذبائح» به احکام صید و ذبح اختصاص‌یافته و شروط ذابح (ذبح‌کننده)، ابزار ذبح و شیوه انجام‌دادن آن به‌تفصیل در آن مبحث مطرح شده‌است.