کتاب ترجمه ی قرآن،مبانی نظری و سیر تاریخی نشر انتشارات موسسه فرهنگی هنری کتاب مرجع

بحث ترجمه قرآن در سال‌های حیات پیامبر و پس از آن، در دوران صحابه و تابعین، با فرض وقوع، قطعاً صورت فقهی و کلامی مشخصی نداشته است. معتقدان به امکان و جواز ترجمه قرآن غالباً دو واقعه حیات پیامبر را متضمن جایز شمرده‌شدن ترجمه قرآن از سوی آن حضرت می‌دانند. نخست، ارسال نامه‌هایی به سران کشورهایی همچون حبشه و ایران و روم و مصر که حاوی آیاتی از قرآن بود و ناهم‌زبانی مخاطبان، ترجمه آنها را اجتناب‌ناپذیر می‌ساخت. در مقابل، مخالفان ترجمه قرآن، از جمله زرقانی،ارسال این نامه‌ها را مؤید جواز ترجمه قرآن نمی‌دانند بلکه نهایتاً آن را مستلزم تأیید ترجمه به معنای تفسیر به زبان غیرعربی می‌شمرند. زرقانی به‌علاوه، نشان داده است که این نامه‌ها حتی مشتمل بر یک آیه کامل از قرآن نیستند و تنها برخی از عبارت‌های آنها اقتباس‌هایی از قرآن است که حکم قرآن را ندارد.