کتاب پرورش لایه های هوشی ذهن کودکان با قصه گویی اعظم مجیدی نشر فانوس دنیا

قصه‌گویی یک ارتباط دوجانبه و متقابل بین قصه‌گو و شنونده است. قصه‌گو با بهره‌گیری از فنون قصه‌گویی و با تحریک قوه تخیل مخاطبان خویش و تأثیر متقابل، پیام خود را به شکل جدیدتری به شنوندگان انتقال می‌دهد. قصه نوعی روایت خواندنی یا شنیدنی است که در آن چگونگی روند تعامل یک شخصیت با موضوعی خاص بر اساس هدف، تحلیل، دیدگاه و نتیجه‌ی موردنظر نویسنده یا قصه‌گو بیان می‌شود. زبان قصه زبانی است سرچشمه گرفته از فطرت انسان‌ها و دوست داشتن قصه‌ها و شنیدن آنها از طبیعت انسان، بر خواسته است. ازآنجاکه کودکان به فطرت نزدیک‌ترند قصه و قصه‌گویی را دوست دارند و از آن تأثیر می‌پذیرند و می‌توان از آن به‌عنوان یک فن آموزشی و درمانی استفاده کرد (جمال‌زاده، ۱۳۸۱)قصه ها از نظر تربیتی می تواند به کودکان نحوه برخورد با مشکلات و نحوه حل آن در زمان مواجهه نشان دهد.روان درمانی به رویکرد قصه و داستان بسیار تآکید دارد زیرا قصه به عملکرد واقعی کودک در زندگی واقعی اش کمک کرده و راه‌حل هایی را پیشنهاد می دهد که قابل انجام و در عین حال مثبت است و کودک با بکارگیری راه حل به حل مشکلاتی و احساس رویارویی موفقیت‌آمیز دست یافته و این موضوع برای کودک بسیار شگفت انگیز است. مشکلاتی مانند فقدان مهارت های اجتماعی، نحوه ارتباط بادوستان، مسئولیت پذیری و... که عمدتاً از ضعف آگاهی ناشی می شود و زمانی که کودک آگاهانه به حل به مشکلات می پردازد به موفقیتی چشم گیرتر دست پیدا می کند و آماده پذیرش و حل مشکلاتی جدید خواهد شد و در غیر این صورت رفتار ناسازگارانه از خود بروز می دهد.