دهر واژهای عربی به معنای (گذشتِ) زمان و عامل تعیینکننده سرنوشت انسان، در فرهنگ عرب پیش از اسلام. «د ه ر» ریشهای سامی است که معنای اصلی آن در زبان عبری حرکت دورانی است و در مواردی چون «بهسرعت مهارکردن و پیشراندنِ» اسب در مسیر دایرهایشکل و «دوامیافتن طولانیمدت» بهسبب حرکت دورانی کاربرد داشته و نیز در عهد عتیق به معنای «جهش و یورشِ» اسب بهکار رفتهاست. این مادّه در زبان عربی جنوبی باستان به معنای «سوزاندن» و «نابودکردن» آمدهاست.