کتاب پیله‌ی پروانه

خداوند دوتا نعمت داد به انسان
یکی عشق
یکی فراموشی
هر دو عالین
اما خیلیا فقط اولی و راحت به
دست میارن در صورتی که
من اولی و مشکل پیدا می کنم
اما واسه دومی عالیم
بیایید فراموش کار باشیم کی
کجا چرا من چی و...
ول کن
توجه کردین بعضی از
ماها مثل بعضی از
درختا و مرغا هستیم
تو حیاط صاحبمون آب
می خوریم اما از اون
طرفی که تو خیابونه
میوه میدیم و تقریبا
همش سهم بقیه میشه
تو حیاط صاحبمون
دونه می خوریم تو خونه
همسایه تخم میذاریم
اونا دیگه مث ما ادعای
فهمیدن ندارن
به احترام
همون ادعا
کمی
قدردان باشیم
قدردان کسانی که برای
ما زندگی می کنند
برای کسانی که دوستشان داریم و
دوستمان دارند
زیرا آنی که دوستت
دارد بهترین ها را برایت
میخواد
و آن که دوست داری
به تو آرامش و امید
می دهد
اما یادت نرود
هر چیز
به جا
و
به موقعه
خود
هر چیز به اندازه خود
نه کمتر
نه بیش تر
این روزها تنها دلم برای
خودم تنگ می شود
چون می دانم تا خودم
مهم و با ارزش نباشم
مهر و عشق من هم
ارزشی ندارد
همیشه اگر خواستی
کسی را کوچک کنی یا
کسی را بزرگ
ابتدا خودت را بزرگ کن
زیرا اگر بزرگ و با
ارزش باشی تو بالاتر
می روی و نیاز نیست
هی دنبال شکست
دیگری باشی
و اگر بخواهی به کسی
ارزش بدهی وقتی که
تو انقدر با ارزش
هستی که نخواهی برای
بزرگ کردن کسی دروغ
بگویی چون تو مورد
تاییدی
دوست داشتن زیباترین
حس دنیاست... چون اگه
واقعنی باشه... وقتی که
جوابت و نمیده تو به این
فکر نمی کنی که مثلا سرش
شلوغه یا اون من و دوست
نداره و چیزای الکی... تو
نگرانش میشی که نکنه
مشکلی داره...نکنه ناراحته
و بی حوصله... و اون موقع
است که فرصت میدی یه
روز دو روز یا حتی یه مدت
طولانی تا بگذره و اگه ازش
خبری نشد بدون این که
بپرسی کجا بودی یا چرا
جوابم ندادی و یا مگه
ناراحت بودی دوباره
می نویسی... سلام... و از نو
شروع میشه
تو بهترین منی حتی اگر
تمام دنیا به بدی ازت یاد
کنن من اون بدی رو به تمام
خوبی های جهان ترجیح
میدم چون که تو با ارزش ترین منی
هیچ کسی ارزش های زندگیشو فراموش نمی کنه
فراموش نشدنی من
یادتون باشه هیچ دوست
داشتن واقعی و از ته عمق
وجود تو رو اذیت نمیکنه
بلکه بهت روحیه میده اگه
دیدی اذیت میشی بدون
این اونی که میخوای نیست
اونی و که دوست دارین
صد سالم بگذره نذارین
دوست داشتنتون زیاد بشه
چون وابستگی میشه بلکه
سعی کنید ارزش اون
شخص براتون بیش تر بشه و
اگه این طور بشه هزار سالم بگذره و اون کنارتون نباشه
شما اذیت نمیشین چون
مهم ترین چیز برای شما
ارزش هر نفسیه که اون در
هر نقطه از جهان میکشه
یکی از وابستگی های ما
وابستگی به چیزاییه که ازشون
بدمون میاد...
حاضریم کلی از چیزهای
مورد علاقه رو از دست بدیم
اما اون تنفر باقی بمونه
یادت باشه
ارامش داشتن مهم ترین چیزه
پس با یه تنفر الکی داشته های درونیت و
به باد نده
هر انسانی به نوبه خود در وجودش در
خلوتش چیزی دارد که باعث می شود او
جزئی از اقلیت ها حساب بشه و اون
اقلیت بر اثر نادانی باعث آزار و اذیتش
می شود مگر غیر از این است که تو را خاص
می کند متفاوت می کند این تفاوت ها احترام
گذاشت ارزش داد اگر تو تا الان نفهمیدی
که چه تفاوتی داری دنبالش برو چون اولین
نقطه شروع تو برای با ارزش بودن و بزرگ شدن
ابتدا شناخت و پرورش روح خودت هست
هیچ گاه فرار نکن از وجودت و بدان اقلیت
تو چیزی است که تو در آن دخالتی نداشتی و
کار خداست پس نترس
و با وجود خدا و
شناخت خودت جلو
برو و از هیچ کسی و
چیزی هم نه خجالت
بکش ونه بترس
همه ما در جای خودمان
مهندسانی بزرگ هستیم
تماما یک ساختمان از غم
می سازیم و در آن می نشینیم
و خانه ی خوشبختی
قدیمی را رها می کنیم و با
جمله یادش بخیر در
ساختمان غم هایمان از اون
یاد می کنیم
غم و شادی را ما معنا
می کنیم
خوب و بد مطلقی وجود
ندارد
در دل بدی ها همیشه دنبال
خوبی باش
زیرا
زیبایی در
زشتی
نمایان
است
من از تمامت تنها
بودنت را می خواهم
بودنی به مانند نور
خورشید که در روز
پهنای زمین را از دور
گرم و روشن می کند و
در شب هم با تابشش
بر ماه شب را روشن
می کند
این بودن برای من
کافیست تنها نور
بودنت از دور تمام
وجودم را گرما و مینا
می کند
من دلم برای خودم تنگ
می شود چون که اگر من
برای خودم ارزشی قائل
نباشم تو قابل احترام
نیستی پس من خودم
را بالا می برم تا عشق تو
را قابل پرستیدن کنم

دوست داشتن و براتون معنا کنم
اگه جواب نداد برات مهم نباشه
و هی با خودت بگی شاید
خسته است شاید گرفتاری و هی
هر بار خودت و پرت کنی اما
موقع که جواب میده از خوشی
سکته کنی
وقتی خوشحاله آروم باشی
نه حسودی کنی که چرا پیشش
نیستی
وقتی می فهمی یکم گرفته است
حاضری از همه چیزت برای
شادیش بگذری
وقتی نیست هی افسرده نشی و
اینا
در عوض اونقد خودتو سرحال
و خوب نگه داری که هر وقت
دیدت از انرژیت انرژی بگیره
اینایی که تو می بینی ۹۹/۹۹%
همه شون فقط اسمش هست
سرگرمی یا کمبود یا هوس
کسی چه می داند
اما فک کنم عجیب تر و نامفهموم تر
از عشق من عشق بین کلاغ و مترسک است
عاشق یکی از اون هاست اما
به خاطر اون یکی همه
اقوامشو راه میده تو
مزرعه
هر خواستنی جوری
معنا میشه
دزد وقتی میخواد
می دزده
شاه وقتی میخواد
میگیره
عاشق وقتی بخواد
ابراز می کنه
مادر وقتی میخواد
برات جون میده
پدر وقتی بخواد
برات از همه چیز
میگذره
خواهر وقتی بخواد
برات از وجودش
میذاره
منم میخوام
اما ببینم تو چقد
ارزش داری
بدزدمت
بگیرمت
ابراز کنم
جنون بدم
بگذرم
برات از ته وجودم
مایه بذارم
بستگی داره به تو که
من چطور تو رو بخوام
کودکم چرا سلام
نمی کنی
چرا خودت را نشان
نمی دهی
چرا نمی گویی من هم
هستم
اهای کجا می روی بیا
باز هم رفت تنها
گوشه ای نشست
این بخشی از
احساسات ما هست
که آنقدر سرکوبش
کردیم که حتی
خودش هم روی بروز
داده شدن را ندارد
در اصطبل آدم هایی وجود دارد چهار
دست و پا
یالی بلند دارند و
دمی قشنگ
گاه می رقصند و شیهه می کشند
گاه بی اعصاب و زبان خود را گاز می گیرند
می دانی چرا
چون که بسته اند
جز این کاری نمی توانند بکنند
اما چرا آدم
اسب می داند که هر بار کی او را زده کی با
محبت بوده است
اما آدم ها تنها زدن ها را به یادگار دارند
ما بر اسب ها قیمت می گذاریم بر سر نژاد
اما آدم حتی نژاد خاصی هم ندارد
اسب ها را بر اساس موقعیتشان مشغول
می کنیم
آدم ها را بر اساس نیازمان
پس آن ها حداقل دست خودشان نیست
ما چه که دست خودمان است و نمی توانیم
زندگی کنیم اگر والا بودن از دیگر
حیوانات تنها سخت گفتن است من روزه
سکوت می گیرم چرا که حداقل می دانم
بی زبانی را ارزش است بر با زبان بی عفت
میدونی، تو زندگی همیشه این جوریه که با یه مسیج
از یه نفر می تونی خوشحال ترین فرد جهان باشی و با یه
مسیج دیگه از همون فرد می تونی
غمگین فرد جهان باشی
شبتون به نیکی
شب که میشه همه مون یاد
می کنیم از اون روزی که گذشته
مطمین باش برنمی گرده
اما می تونی فرداتو بهتر کنی
مطمین باش همیشه بهتر از
اینم هست
همیشه هست برای بالا رفتن
همونطور که هست برای پایین
اومدن
شب و دست کم نگیرین
گاهی میتونه کاری کنه که به
صبح نرسی
میتونه کاری کنه همون یه شب
پیر بشی
پس در روز به فکر شبت باش
بهترین کن روزتو
هر درختی زیاد بهش کود بدی
می سوزه
کاری نکن محبتت بشه کود
چقد دلم برای بارون تنگ شده یه
بارون شدید که وقتی می باره
تمام زمین سیراب کنه یه بارونی
که جوری هوا ابری باشه که
صبح هم که بیدار بشی مث شب
باشه و هوا تیره باشه یه بارون
واقعی واقعی این روزها هیچ
چیز سر حای خودش نیست
هر کی یک رنگ و دوست داره
هر کی یه جایی و دوست داره
هر کی یه خوراکی
در کل سلیقه ها متفاوته
اما با تو بودن مرا متفاوت
می کند
چرا که هر رنگی بپوشی قشنگه
هر جا بری خوبه
...
بهانه ای برای نبودنت نمی گذارم
یدونم
انقدر
دوستت دارم
که دوست
ندارم بگویم
کاش با تو
صد نفر دیگر
هم دنیا
اومده بود
چون اون
موقع صدنفر
دیگه هم یکی
مث تو
داشتن تو
دنیاشون