کتاب نظریه پردازی درباره ارتباطات میان فرهنگی جلد 2 نشر دانشگاه امام صادق (ع)

روش‌های مختلفی برای ترکیب فرهنگ در نظریه‌های ارتباطات وجود دارد. نخست، فرهنگ را می‌توان با فرآیند ارتباطات در نظریه‌های ارتباطات ، و فرهنگ را در نظریه سازه‌گرا و نیز فرهنگ را در نظریه مدیریت هماهنگ معنا ادغام نمود. به عبارت دیگر، فرهنگ به ارتباطات درون نظریه مرتبط می‌باشد. دوم، نظریه‌ها می‌توانند به‌گونه‌ای طراحی شوند که توصیف‌کننده یا توضیح‌دهنده این باشند که چگونه ارتباطات در فرهنگ‌های مختلف، متفاوت می‌باشند. سوم، نظریه می‌تواند به‌گونه‌ای تولید شود که توصیف‌کننده یا توضیح‌دهنده ارتباطات میان مردم از فرهنگ‌های مختلف باشد. تا‌کنون، بیشتر نظریه‌پردازی‌ها در دسته سوم قرار دارند. بسیاری از نظریه‌پردازنی که تلاش کرده‌اند ارتباطات میان اعضاء فرهنگ‌های مختلف را توصیف یا توضیح دهند، بر ارتباطات بین‌گروهی به‌طور کلی به‌جای ارتباطات میان‌فرهنگی به‌طور خاص تمرکز می‌کنند. نظریه‌پردازنی که دیدگاه بین‌گروهی را مورد استفاده قرار می‌دهند، تمایل به این فرض دارند که فرهنگ یکی از بسیاری از گروه‌های مؤثر بر ارتباط می‌باشد. این نظریه‌پردازان همچنین تمایل به این دارند که فرآیندهای به‌وجود آمده در میان‌فرهنگی، بین‌قومی و بین‌نسلی، از میان سایر موارد دیگر، با همدیگر مشابه می‌باشند. این نظریه‌ها به پنج دسته تقسیم می‌شوند که متقابلاً منحصر به‌فرد نیستند: نظریه‌های متمرکز بر پیامدهای مؤثر، و نظریه‌های متمرکز بر همسازی و انطباق در این کتاب ، نظریه‌های متمرکز بر مدیریت هویت، نظریه‌های متمرکز بر شبکه‌های ارتباطاتی و نظریه‌های متمرکز بر همسازی و انطباق با محیط‌های فرهنگی جدید. برخی از نظریه‌پردازان همچنین با تمرکز بر ارتباطات درون‌گروهی یا ارتباطات میان‌فرهنگی، تنوع میان‌فرهنگی در فرآیندهای مربوط به نظریه‌های خودشان را مورد توجه قرار داده‌اند.