کتاب ده کاری که زندگی زناشویی را خراب می کند لورا شلزینگر نشر موسسه خدمات فرهنگی رسا

وقتی در این باره که «چه چیز را باید گفت» تصمیم می‌گیرید باید در وهله نخست میان پنهانکاری و حفظ حریم شخصی تمایز قائل شوید. این را به هیچ وجه نباید موضوعی پیش‌پاافتاده یا تمایزی بی‌اهمیت تلقی کرد. اخیرا از شنوندگانم در رادیو خواستم نظرات و تجربیات خود را درباره پنهانکاری و حفظ حریم شخصی در روابط عاطفی بیان کنند و گسترده‌ترین و فوری‌ترین پاسخی را که تاکنون به یک سؤال رادیو تلویزیونی داده شده دریافت کردم. برخی از این پاسخ‌ها به قرار زیر است: * «حریم شخصی چیزی است که از روی احترام به کسی "می‌دهیم". پنهانکاری چیزی است که از دیگری "دریغ" می‌کنیم.» * «حفظ حریم شخصی وقتی است که می‌خواهید دور از چشم همسرتان به توالت بروید یا دماغتان را بگیرید- یا می‌خواهید بدون اطلاع وی برایش هدیه بخرید. پنهانکاری زمانی است که در مورد چیزی که نمی‌توانید به همسرتان بگویید احساس گناه می‌کنید.» * «همسران برای اینکه پنهانکار باشند باید جدایی‌طلب هم باشند. پنهانکاری موجب بی‌اعتمادی، کتمان حقیقت، عدم‌صمیمیت و دلخوری می‌شود- که همگی عواقب ناگواری دارند. حریم شخصی فقط برای خود فرد شخصی است و نباید شامل تمام چیزهایی شود که به طریقی بر زن و شوهر یاکل خانواده تاثیر می‌گذارند.» * «به گمان من حریم شخصی در روابط زناشویی عبارت است از فضایی که به خود فرد تعلق دارد و در ذات آن اعتماد و احترام نهفته است. طرف مقابل از این فضا آگاه است و به آن احترام می‌گذارد بی‌آنکه متعرض آن شود. همه ما به اندکی زمان خصوصی برای خودمان نیاز داریم وگرنه عقلمان را از دست می‌دهیم! به عقیده من پنهانکاری در روابط زناشویی مخرب است و معنایی جز فقدان اعتماد و احترام ندارد. پنهانکاری یعنی چیزی وجود دارد که طرف مقابل از آن بی‌خبر است و این در اساس نوعی دروغگویی است.»