کتاب کارآفرینی به شیوه غلامرضا ذوالانواری مهشید سنایی فرد نشر انتشارات کارآفرینان بزرگ

در زندگی چیزهایی هست که دست ما نیست؛ یعنی وقتی که به دنیا می آییم، همراه مان هستند. این که؛ - در چه خانواده ای به دنیا بیاییم؛ - اهل کدام شهر و دیار و کشور و... باشیم؛ - چه ویژگی های فیزیکی و... داشته باشیم؛ - و.... پس آنچه که هنگام تولد با ماست، نکته بارزی ندارد که قابل اعتنا و ستایش و افتخار هم باشد. آنچه که انسانها را قابل اعتنا می کند، لیاقتی است که در طول زندگی، ثابتش می کنند. یعنی عدالت نظری و عملی هم این است که کلاً، شایسته سالارانه فکر کنیم. وگرنه این که داشته های خانوادگی کسی را، جزو افتخارات او محسوب کنیم، پشتوانه منطقی درستی ندارد. خب، اینها که گفتیم یعنی چه؟ بعضی ها، در خانواده ای معروف و متمول به دنیا می آیند، پدر و مادرشان افراد شناخته شده ای هستند، در محیطی به دنیا می آیند که لبریز از انسان های راهنما و مشفق و دلسوز است، چنین اشخاصی، چه کار باید کنند؟ طبق همان قاعده ای که در پاراگراف قبلی به آن اشاره کردیم، این به دست آورده های شخصی هر فرد است که او را، قابل اعتنا می کند. البته در این که فرد، در چه ساختار و خانواده و موقعیتی به دنیا بیاید، نه جای ستایشی هست، نه جای هیچ نکوهشی. اما ستایش و نکوهش، به این بر می گردد که این فرد، چطور توانسته است از امکانات و ارتباطات و داشته های خود، استفاده ببرد. غلامرضا ذوالانواری، به گفته خودش در خانواده ای به دنیا آمده است که؛ - شغل خانوادگی آنها تا سه نسل، فرش فروشی بوده است، - پدر او در بازار وکیل شیراز، حجره ای داشته است، - خانواده آنها از نظر رفاهی و مالی، مشکلی نداشته اند. دانستن این واقعیت ها، در حالی راه گشای دلایل موفقیت او خواهد بود که به روایت هم او، بدانیم که در آن دوره و زمانه؛ - مردم غالباً در فقر کامل زندگی می کرده اند، - مردم درگیر قحطی و جنگ های جهانی و جابه جایی حکومت ها و حکام نالایق و... بوده اند، - مردم پسران خود را، از همان شش، هفت سالگی که سن و سال درس و مدرسه است، به کار و باری می فرستاده اند تا حرفه ای یاد بگیرند و بتوانند هم کمک خرج خانواده شوند و هم این که، بعدها بتوانند گلیم خودشان را، از آب بیرون بکشند.