کتاب شکر جهان را تغییر داد نشر چشمه

در سال ۳۲۶ پیش از میلاد، اسکندر کبیر در دره‌ی رود سند که امروزه پاکستان نامیده می‌شود، جنگید. طی یک دهه او و سربازان یونانی‌اش با کشورهای شناخته‌شده‌ی سراسر جهان به جنگ مشغول شدند و حتا ایران را که در آن زمان فرمانروای آسیا بود شکست دادند. رشته‌پیروزی‌های اسکندر تنها باعث فرو‌نشاندن عطشش در تسخیر کل جهان بود ولی سربازان او از ادامه‌ی این کار طفره رفتند. آن‌ها از جنگیدن خسته و دل‌شان برای سرزمین‌شان تنگ شده بود، بنابراین از ادامه‌ی جنگ سر باز زدند. اسکندر متوجه شد نمی‌تواند به تسخیر آسیا ادامه دهد ولی کنجکاوی‌ وی به حدی بود که نمی‌توانست به ماجراجویی‌اش خاتمه دهد. برای همین ناوگانی متشکل از هشتصد کشتی ساخت و معتمدش نئارخوس را به فرماندهی‌اش گمارد تا از راه دریا در سواحل هند به کنکاش بپردازد. و نئارخوس بود که برای اولین‌بار و کاملاً تصادفی ‌به شیرینی نی پی ‌برد. یونانیان تا آن روز اطلاعاتی را که درباره‌ی ‌هندوستان داشتند ‌از کتاب‌های هرودوت به دست آورده بودند. این کتب مربوط به یک قرن گذشته بود. نویسنده در کتاب ‌چنین آورده که زمانی که داریوش اول، امپراتور ایران در حدود سال ۵۱۰ قبل از میلاد به هندوستان حمله کرد، سربازانش به ساقه‌ای شیرین دست پیدا کردند که از آن عسل تولید می‌شد. احتمالاً نی یافت‌شده به دست ایرانیان نیشکر بوده است. ساقه‌ی بلند نیشکر که شبیه بامبوست با پوسته‌ای چوبی و گره‌هایی در ساقه. با کندن پوست چوبی‌اش، محتوای خاکستری‌رنگِ مرطوب و شیرین درونش قابل‌استفاده است و شما می‌توانید آن را میان دندان‌های خود گذاشته و شهدش را بخورید. امروزه می‌توانید مقادیر بسیار زیادی نیشکر در نواحی گرمسیری بیابید و خریداران از آن به عنوان یک‌جور شیرینی و نوشیدنی انرژی‌زا برای شادابی بخشیدن به بدن خود استفاده می‌‌کنند. زمانی که نئارخوس به اکتشاف مشغول بود نی‌هایی یافت که عسل می‌دادند، با این‌که از زنبور عسل هیچ خبری نبود.