کتاب روز حلزون نشر چشمه

مجتبی عربشاهی

۱۳۹۹-۰۳-۰۷

5

یکی از بهترین نویسندگانی که باهاشون در ارتباطم کتاباهای بسیار زیبا و جالبی هم نوشتن مثل ناتمامی و تاریکی مطلق روز خیلی دوست داشتم از نزدیک ایشون رو ملاقات کنم که متاسفانه نشد و ایشون راهی کانادا شدن براشون ارزوی موفقیت دارم و به دوست داران کتاب توصیه میکنم کتاب هاشون رو حتما مطالعه کنن

من قبلاً ناتمامی خانم عبدی رو خونده بودم و خیلی خوشم اومد ولی به این کتاب یک ستاره میدم چون نیم ستاره نداریم. حدود یک دهمش رو خوندم و تصمیم گرفتم ادامه ندم. از این سبک خوشم نمیاد و به نظر میاد نویسنده فکر می‌کنه چون چیزی تو ذهنش میگذره بقیه هم میفهمن چی به چیه. الان دیگه شک دارم از ایشون بازم چیزی بخونم یا نه

به نظر من هر داستانی باید روان و راحت خوانده شود. در این داستان من سر هر جمله درنگ می کردم تا تشبیهش را هضم کنم. به نظرم این همه تشبیه و استعاره برای یک داستان خیلی زیاد است و هر چیزی حدی دارد. البته تشبیهات واقعا زیبایی است ولی زیادی اش خوب نیست.

من میخوام راجع به اینکه سلیقه هنری و حتا داستان خوانی ایرانیا این قدر مبتذل هست یک کتاب در سبک سورئال بنویسم اینکه چه اتفاقی در طول تاریخ افتاد که یهو هنر خیلی لول پایین مورد توجه عامه قرار گرفت و دلیل اون چی هست

موضوع کتاب جذاب وحتی نسبتا داستان پردازی جدیدی داره ولی کسانیکه خیلللی فیلمباز نیستند ممکنه از تشبیهات و استعارات افراطی از شخصیت ها ونام فیلمها یکمقدار دلسرد بشن.

کتاب پر از تشبیهات و اسامی فیلم هایی هست که عامه ی مردم نمیتونن باهاش ارتباط برقرار کنن و این خودش یک نوع دلسردی ایجاد میکنه و مانع از ادامه دهدن میشه

ملغمه‌ای از تشبیه و جمله‌هایی که به تنهایی قشنگ‌اند ، مثل بیشتر داستانهای جدید ایرانی سرریز‌های ذهنی نویسنده سر هم شده‌اند تا مثلا داستان بشود اما دریغ از روایت

به نظر من این کار خانم عبدی از ناتمامی جذابتر بود واقعا لذت بردم. همه چیش عالی بود خصوصا پایان‌بندی. خدا قوت

شیرین مثل آوَخ. خوشم اومد خیلی. مثل بقیه کتابای خانوم عبدی. باید زیاد بنویسن. باید خیلی بنویسن.

سرگیجه آور. لزوم این همه تشبیه پی در پی چیست؟ به رخ کشیدن قدرت قلم؟