کتاب نیکولا کوچولو نشر انتشارات محراب قلم

خانمِ مُعَلّم گفت: «بچّه‌ها، اِمروز صُبح، می‌خواهیم به گَردِشِ عِلمی بِرَویم.» نیکولا و دوستانش از خوش‌حالی فریاد زدند: «چه عالی!» خانمِ مُعَلّم اِدامه داد: «می‌خواهَم شما را به موزه بِبَرَم!» پسرها غُرغُرکنان گفتند: «آه، نه!» بچّه‌ها در موزه شُل ‌و وِل و آهِسته راه می‌رفتند. امّا طولی نَکِشید که تابلویی تَوَجُّهِ آن‌ها را جَلب کرد. رویِ تابلو، تَصویرِ پُرتِقال‌هایِ آبی‌رنگی دیده می‌شد... روفوس خِیلی جِدّی گفت: «این تابلو مَسخَره است!» اُود حرف او را تَأیید کرد: «پُرتِقالِ آبی که وُجود ندارد. چِقَدر نَقّاشِ این تابلو خِنگ بوده! باید مَأمورانِ موزه را خَبَر کنیم.»