کتاب «آینه جادو – جلد دوم» نوشته سید مرتضی آوینی (۱۳۷۲-۱۳۲۶) است.
آوینی فیلمساز مستند و روزنامهنگار حوزه دفاع مقدس بود که در سال ۱۳۷۲ بر اثر ترکش مین به شهادت رسید.
از او آثار بسیاری بهجامانده است
این کتاب دومین جلد از مجموعه سه جلدی «آینه جادو» است که مقالات آوینی در آن جمعآوری شده است. این مقالات در فاصله مهرماه 67 تا 69 نوشته شده و در فصلنامه سینمایی «فارابی» و ماهنامه هنری «سوره» چاپ شدهاند.
نگاه اين کتاب را از آن لحاظ که دارای هويتی فلسفی و مذهبی نيز هست میتوان بديع و بیسابقه دانست.
در بخشی از کتاب «آینه جادو» میخوانیم:
«فرزندان انقلاب در برابر عرصههای تجربه نشده سینما
عنوان مقاله برای خوانندگان معمولی روزنامهها و مجلات بهناچار این تصور را پیـش خواهد آورد كه با یك «نقد فیلم» از نوع نقدهایی كه این روزها درباره فیلمها نوشته میشود روبهرو خواهند شد، منتها شاید كمی عجیبتر.
نقد و نقادی هم از همان سوغاتهایی است كه به همراه «سینماتوگراف» وارد مملکت شد، و البته هنوز هم این سؤال برای خیلیها وجود دارد كه اصلاً نقد و نقادی به چه دردی میخورد... و برای یافتن جواب نیز لاجرم به سراغ منتقدان ميروند و این كار، یعنی فایده نقد و نقادی را از منتقدان پرسیدن، از خودِ نقد و نقادی هم عجیبتر است. بگذریم... كه ممكن است خیال كنند ما هم از آن گروه منتقدانی هستیم كه با زدن حرفهای عجیبوغریب جایی برای خود در دل مشتریان ژورنالیسم باز میكنند».