کتاب مادام بواری نشر انتشارات امیرکبیر

زمانی ارزش این کتاب رو متوجه میشیم که بدونیم رئالیست ها به این کتاب میگن کتاب مقدس رئالیسم . گوستاو فلوبر نویسنده ای ست که سبک رئالیسم رو ایجاد کرد که تا اون موقع اصلا کتابی شبیهش نبود که این طور جامعه رو توصیف کنه و زشتی ها و زیبایی ها رو همونطور که هستن بنویسه . جالبه بدونید نویسنده هر روز فقط میتونست یک صفحه از این کتاب بنویسه با وجود وقت زیادی که میذاشت و حدود ۷سال نوشتنش طول کشید

کتابی پر از جزئیات که بعضی جاها واقعا آدم رو خسته میکنه و ضعف کتاب فقط همینه، برای خوندنش با توجه به حجم کتاب باید حوصله داشته باشید وگرنه وسطاش رهاش می کنید، اما داستان جالب و قشنگی داره، که از نظر من، نکته ای که در کل میخواد به ما زن ها بگه؛ این هست که اولا با کسی که دوسش داریم حتما ازدواج کنیم و دوما رضایت داشته باشیم از چیزی که داریم و مدام دنبال حس بهتر و شخص بهتر نگردیم سوم دود خیانت کردن و هرزگی در آخر توی چشم خودمون میره و روح و روان خودمون رو آزار میده، مثل مادام بواری که در آخر فشار های زندگی رو نتونست تحمل کنه و خودکشی کرد، در کل از خواندن این کتاب پشیمون نمی شید.

من خیلی سریع کتابو خوندم چون درگیرش شدم،اوایل اصلا جذب نشدم ولی ول نکردم تا ببینم این کتابی که میگن شاهکاره چطوره،بعد کم کم داستان جالب شد،البته همونطور که مقدمه ی کتاب گفته،سبک جدیدی توی نگارش داشت،بطوری که اونقدر به ذکر جزئیات فضاها و گفتگوی غیر ضروری افراد پرداخته شده که گاهی حوصله رو سر میبره ولی کاملا میشه فضاسازی ذهنی کرد و حال و هوای یه دهکده تو سالهای۱۸۰۰رو تصور کرد وقتی فقط یه مغازه یه پزشک یه داروخانه و یک عده ی مشخص از ساکنین داره،وازطرفی اونقدر سریع بعضی از مهم ترین قسمتهای داستانو پیش میبرد که لذت میبردم،داستان خیانت و رویاپردازی های بی منطق و نادیده گرفتن داشته ها بشدت زیباست و با افتخار این کتابو توی کتابخونم قرار دادم و خوشحالم از خوندنش

من نسخه چاپی کتاب رو با ترجمه آقای سحابی قبل ترها خوندم که ترجمه خیلی روانی بود، کتاب پر از توصیف حالات و روحیات مادام بوواری بود، یکم در اواسط خسته ام کرد ولی وقتی باهاش همراه شدم عااالی بود، انقدر در درون این شخصیت رفته بود که لحظه نابودی خودش و اطرافیانش رو با انتخاب غلطش کاملا درک میکردی و اینکه چقدر این خودخواهی گرون تموم میشه نه فقط برای خودش بلکه بقیه، کتاب پیام ارزشمندی داره و برام خیلی جالب بود یه مرد بجای اینکه مثلا شخصیت مرد دکتر رو انتخاب کنه اون رو به حاشیه برده و چطور از دید یک زن با اینهمه جزئیات داستان رو روایت کرده که به نظرم استادی میخواهد و شناخت درست از زن.

نمیشه منکر شد که این کتاب بر ادبیات زمان خودش موثر بوده و نویسنده پایه‌گذار مکتبی شده که ارزشمند هم هست. اما نمیدونم اگر بخوام به ترجمه نمره بدم منفی چند باید باشه انقدر که ایراد داشت. داستان با راوی اول شخص شروع شده و یکهو شده دانای کل. در به تصویر کشیدن جزئیات انقدر اصرار شده که گاهی اصل موضوع فراموش میشه و داستان همونطور که از اسمش پیداست مربوط به سرگذشت مادام بواری است در حالی که با توضیح سرگذشت آقای بواری شروع میشه شاید اگر این کتاب در عصر حاضر بازنویسی میشد تغییرات زیادی میداشت.

فوق العاده هست...من معمولا به هر کتابی نمیگم فوق العاده ولی این یکی واقعا همه باید بخونن..خالی از شعار زدگی...البته از اون کتابا نیست که مر از هیجان و سرگرمی باشه صبر و حوصله میخواد خوندنش اما وقتی که بخونی میفهمی چقد خوب کاری کردی

کتاب خوبیه خب برای زمان خودش یه شاهکار حساب میشه ولی خب خوندنش قشنگ نیاز به صبر و حوصله داره و باید مثل یک برگ خودتو در مسیر این باد گاهی طوفانی بسپاری، در واقع از شروع یا حتی پیش از آشنایی یک زوج که هرکدوم پیشینه و معیارهای متفاوتی داشتند و دختری جاه طلب و پر شر و شور که بنا به تقدیرش در یک جای آرام و کوچک دور از اون هیاهوهای مورد علاقش با مردی که گاهی مرد رویاهاش و گاهی زجر زندگیش به حساب میاد داره زندگی میکنه، و به شیوه خودش عصیان رو در مقابل این تقدیر شروع میکنه.

کتاب بسیار زیبایی بود و ترجمه ارزشمند و زیبایی داشت .این کتاب در سه فصل نگاشته شده که فصل نخست آن پیرامون توصیفات و شخصیت پردازی فضای داستان میگردد و به نظر من داستان از فصل دوم به بعد آغاز میشود جایی که آقا و خانم بواری نقل مکان میکنند .خواندن آنرا به همه دوست داران کتاب های ارزشمند ادبی توصیه میکنم.

رمان خوبیه به زندگیه نکبتییه یک بورژوا میپردازه که ازبیرون زندگیه زیبایی داره ودر داخل هیچ استحکامی نداره شروع داستان باشلختگیه اقای بواری سرکلاس های درس شروع وبایک پایان بندی که نویسنده زندگی این بورژوای تازه به دوران رسیده رو بی هویت وبی ریشه نشون میده که باهزارویک مشکل درخانه و زندگی مواجهه واینکه مادام بواری پیش از اینکه لفظی مودبانه باشه بیشتر شوخی با شخصیتیه که هیچ وابستگی به شوهرش نداره وفقط فامیلیه شوهررو یدک میکشه

کتاب خوبیه ولی یه سری توصیفات زیادی راجب چیزای غیر ضروری داره که حوصله خواننده رو سر میبره ولی از کنار شرح حزئیات تعیین کننده داستان به راحتی گذشته.