کتاب بهای سنگین مادی گرایی نشر گروه انتشاراتی ققنوس

کتاب «بهای سنگین مادی‌گرایی» نوشته تیم کاسر ( -۱۹۶۶)، پژوهشگر و روانشناس آمریکایی، است. کاسر به خاطر نوشتن کتاب‌هایی با موضوعات اگزیستانسالیسم، مادی‌گرایی و فرهنگ مصرفی توانسته جایگاه خوبی بین مخاطبان خود کسب کند. او در این کتاب، به رابطه بین مادی گرایی و ناخشنودی می پردازد و دو دلیل را برای ارتباط آن‌ها بر می‌شمرد. دلیل اول متوجه بارهایی است که مادی‌گرایی بر روح انسان تحمیل می‌کند. امیال برای داشتن کالاهای مادی بیشتر و بیشتر ما را به درون زندگی‌ای با سرعت زیاد و دیوانه‌وار می‌کشاند. کاسر ثابت می‌کند که امیال یا «نیازهای» فزونی‌یافته برای داشتن بیشتر یا مصرف بیشتر به طور عمیق و پویا با احساسات ناامنی شخصی مرتبط‌اند. به نظر می‌رسد مادی‌گرایی به بهترین شکل در میان افرادی رشد می‌کند که درخصوص مسائل مربوط به عشق، عزت‌نفس، شایستگی یا کنترل احساسات نامطمئن هستند. این داستان غم‌انگیز مدرنیته است. در پیش‌گفتار کتاب «بهای سنگین مادی‌گرایی» می‌خوانیم: «در این مرحله از تاریخ بشر، منابع مادی کافی برای تغذیه، پوشاک، سرپناه و آموزش هر فرد زنده روی کره زمین در اختیار داریم. فقط این نیست. ما، در عین حال، برای افزایش مراقبت‌های بهداشتی، مبارزه با بیماری‌های مهم و پاکسازی نسبتاً زیاد محیط زیست در جهان ظرفیت کافی داریم. وجود چنین منابعی صرفاً خیالپردازی آرمانی نیست، واقعیتی است که در خصوص آن تردید چندانی وجود ندارد. با این حال، نگاهی گذرا بر هر بخشی از این جهانِ در حال گرم شدن به ما می‌گوید که تا چه حد از دستیابی به هر یک از این اهداف فاصله داریم. اگر به چشم بصیرت بنگریم، می‌توانیم ببینیم که جامعه بشری به دو جهان مجزا تقسیم می‌شود: جهان «اول» آکنده از تجملات و مصرف‌گرایی است و جهان «سوم» آکنده از محرومیت، فقر و مبارزه برای زنده ماندن. در حالی که در گذشته جهان‌های اول و سوم از طریق مرزهای ملی قابل تمایز بودند، امروزه در اغلب کشورها به طور فزاینده‌ای می‌توان مرفهین بی‌دردی را یافت که در محاصره مستمندان‌اند. اکثر جمعیت دنیا اکنون در اقتصادهای «برنده همه‌چیز را برمی‌دارد» زندگی می‌کنند، جایی که هدف اصلی افراد به دست آوردن هر چیزی است که می‌توانند برای خودشان کسب کنند، برای هرکس به اندازه حرص و طمعش. در این چشم‌انداز اقتصادی، خودخواهی و مادی‌گرایی دیگر نه به صورت مشکلات اخلاقی، بلکه به عنوان اهداف اصلی زندگی نگریسته می‌شوند.»