اصولا تحلیل سازههای ساختمانی به دو روش استاتیکی و دینامیکی انجام میشود. معمولا آییننامههای ساختمانی روشهای استاتیکی و یا دینامیکی طیفی را به لحاظ سهولت انجام، کاهش حجم محاسبات ودقت مناسب برای تحلیل سازهها تجویز میکنند.
با این وجود دقیقترین و مناسبترین روش برای تحلیل سازهها با توجه به این که رفتار اعضای مختلف سازه نیز شامل بتن و فولاد به صورت غیر خطی میباشد، روش دینامیکی غیر خطی است. انجام این نوع تحلیل به دلیل پیچیدگی انجام محاسبات، مدت زمان طولانی آن و پیچیدگی تفسیر نتایج معمولا در کارهای مهندسی انجام نشده و بیشتر در امور تحقیقاتی کاربرد دارد، ولی پیشرفت و افزایش سرعت رایانهها در دهه اخیر و در آینده باعث خواهد شد تا این تحلیلها در حوزه مهندسی نیز جای خود را باز کنند.به همین منظور اطلاع و شناخت پایه و اصول دینامیک غیر خطی سازهها و رفتار واقعی ساختمانها در هنگام زلزله برای مهندسان و دانشجویانی که سالها با مفاهیم دینامیک و مهندسی زلزله آشنا بودهاند، اجتناب ناپذیر خواهد بود.