تمام روز بعد را نیز راهپیمایی کردند. طرفهای غروب به نزدیکی دریا دسیدند. در زیر رشتهای از کوههای خلوت و سیاهرنگ در زمینه سرخ فام آسمان، همانند انبوهی از زغال خاموش شده، دهکدهای به چشم میخورد. خانههای خاکستری رنگ، گویی از گودالهایی تیره رنگ سر بیرون آوردهاند، سوراخهایی همانند غارهای متروک سنگی. خیابانهای پر از گردوخاک زردرنگ حالت غمانگیز دهکده را دو چندان کرده بود.کمی آنطرفتر، همه چیز در نیمه تاریکی غروب ، میدرخشید.