اریش فروم معتقد است عشق نیرویی غریزی و بالقوه است که تنها فرصتی برای بروز میخواهد. عشق صورتهای مختلف دارد از عشق مادر و فرزند تا عشق به وطن، عشق به طبیعت، و عشق به جنس مخالف، همه از یک جنس هستند، جنسی به لطافت ابریشم. اما عشق میان دوقلوهای به هم چسبیده شاید تنها عشقی باشد که متفاوت از عشقهای دیگر است و این را هیچکس نمیفهمد مگر همان دوقلوهای به هم چسبیده.