کتاب گفت وگو با میکل آنجلو آنتونیونی اثر برت کاردولو نشر شورآفرین

در مصاحبه‌ای با میکل‌آنجلو آنتونیونی در سال ۱۹۷۸ از او پرسیدم: شما در جهان بدون سینما چه حرفه‌ای را برای خود انتخاب می‌کردید؟ چه چیزی می‌ساختید؟ و او موجز و شتابان پاسخ داد: «فیلم». در واقع می‌توان ادعا کرد که او حتی در جهانی که سینما در آن وجود دارد باز هم فیلم می‌سازد و این بدان معناست که آنتونیونی سبک هنری نوینی می‌آفریند یا سبک هنری موجود را به شیوه‌ای نوین به‌کار می‌گیرد. آنتونیونی از چشم دوربین صرفاً به دور این شخصیت‌ها می‌چرخد، آن‌ها را دنبال می‌کند و در نهایت وقتی که از مکانی خارج می‌شوند، دوربین او مدتی آن‌جا می‌ماند و بر اثر برجای مانده از حضور آن‌ها درنگ می‌کند. طراحی صحنه‌های او هم بیش از آن‌که بر درام‌پردازی تأکید کند بر شخصیت، حال و هوا و جسمیت جهان تمرکز دارد، و با این کار سعی می‌کند موقعیت ذهنی شخصیت‌ها را به مخاطب منتقل کند.