گورمی راکِلز بچهدیوی بود خیلی کوچولو، خیلی آبی و خیلی پشمالو. با دمی بلند و فقط یک دندان نیش به درد بخور. گورمی همراه مادرش موگرا مو سیخکن و پدرش گرومبور لندهور در خانهی شماره ۱ تپهی درخت نخود زندگی میکرد. آنها مثل بقیهی دیوها، دیوهای خوبی بودند. اما اگر دست بر اتفاق گذرتان به خانهی آنها افتاد...
...هر کاری میکنید، حواستان باشد که یک وقت خورده نشوید!