گورمی راکِلز بچهدیوی بود خیلی کوچولو، خیلی آبی و خیلی پشمالو. با دمی دراز و فقط یک دندان نیش به درد بخور. گورمی همراه مادرش موگرا مو سیخکن و پدرش گرومبور لندهور در خانهی شماره ۱ روی تپهی درخت نخود زندگی میکرد. برای گورمی و خانوادهاش زیاد مهمان نمیآمد...
...چون قبلاً همهی آنها را قورت داده بودند!