کتاب استنفورد ۶۰ ... قصدیت جمعی

درآمد

قصدیت جمعی(۳) عبارت است از توانایی اذهان برای این که مشترکا به اشیا، امور واقع، اوضاع امور، اهداف یا ارزش هایی معطوف شوند. قصدیت جمعی به انحای گوناگون از جمله قصد مشترک، توجه مشترک، باور مشترک، پذیرش جمعی و عاطفه جمعی پدیدار می شود. برخوردهای(۴) قصدیِ جمعی زندگی روزمره ما را فراگرفته اند؛ مانند وقتی که دو یا بیش از دو عامل(۵) [یا فاعل] از کودکی مراقبت یا او را بزرگ می کنند، برای حزبی سیاسی فعالیت می کنند، یا به تشویق تیم ورزشی ای می پردازند. این برخوردها برای فیلسوفان، عالمان اجتماعیِ دارای رویکرد نظری و مردم شناسان ربط و مناسبت دارند، زیرا نقش های مهمی در ساخت جهان اجتماعی ایفا می کنند. جهان در توجه مشترک به این صورت تجربه می شود که برای کثرتی از عامل ها به نحو ادراکی دسترس پذیر است. این امر درکی اساسی از مبنای مشترکی را پی ریزی می کند که بر اساس آن می توان با سایر عامل ها در مقام همکاران بالقوه مواجه شد. قصد مشترک، مشارکت کنندگان را قادر می سازد تا در آن جهان به نحو قصدی، به شیوه ای هماهنگ و همکارانه و برای دستیابی به اهدافی جمعی با هم عمل کنند. قابلیت باور مشترک، مجموعه مشترکی از دانش را در اختیار ما می گذارد و، در نتیجه، پس زمینه ای برای ما فراهم می آورد که در آن اطلاعات جدید مرتبطی که ممکن است بخواهیم با دیگران به اشتراک بگذاریم برجسته می شود. پذیرش جمعی، پیش فرضی محوری برای پدید آمدن زبان و کل جهان نمادها، نهادها و شان اجتماعی است. برخوردهای ارزیابانه مشترک، تلقی ای از خیر مشترک در اختیار ما می گذارند. به موجب این امر می توانیم از منظر گروه هایمان استدلال و خود را در چارچوب هویت های اجتماعی و نقش های اجتماعی مان تصور کنیم. این امر نیز ما را قادر می سازد تا عامل های گروهی از قبیل موءسسه های تجاری، دانشگاه ها یا احزاب سیاسی را پایه گذاری کنیم.
برخوردهای قصدیِ جمعی دربرگیرنده کثیری از مشارکت کنندگان اند به نحوی که می توان آن ها را به افراد در مقام گروه، یا واحد، نسبت داد. چالش فلسفی اصلی ای که به تحلیل قصدیت جمعی مربوط می شود در تنشی است که درون عبارت «افراد در مقام گروه» است. این امر ممکن است به منزله تناقضی میان دو ادعای عموما پذیرفته شده زیر تشریح شود (مسئله محوری):
الف) قصدیت جمعی، صِرف انباشت، تجمیع، یا الگوی توزیعی قصدیت فردی نیست (ادعای تحویل ناپذیری)؛
ب) قصدیت جمعی از آنِ افراد مشارکت کننده است و همه قصدیتی که یک فرد دارد متعلق به خود اوست (ادعای مالکیت فردی).
در دو دهه اخیر، نظریه هایی درباره قصدیت جمعی مطرح شده اند که به شیوه های مختلفی برای حل این تنش اشاره دارند.

پیشگفتار دبیر مجموعه

بسیاری از کسانی که در ایران به نحوی از انحا کار فلسفی می کنند و با فضای مجازی اینترنت نیز بیگانه نیستند نام دانشنامه فلسفه استنفورد(۱) را شنیده اند و چه بسا از این مجموعه کم نظیر بهره نیز برده باشند. این دانشنامه حاصل طرح نیکویی است که اجرای آن در سال ۱۹۹۵ در دانشگاه استنفورد آغاز شد و همچنان ادامه دارد. به لطف کمک هایی که گردانندگان این مجموعه از آن ها برخوردار شده اند، متن کامل تمامی مقالات این دانشنامه در اینترنت به رایگان و به آسان ترین شکل در دسترس خوانندگان علاقه مند قرار گرفته است.
نگاهی به ساختار و مندرجات مقاله ها و مرور کارنامه نویسندگان آن ها، که عموما در حیطه کار خویش صاحبِ نام و تالیفات درخور اعتنا هستند، گواهی می دهد که با مجموعه ای خواندنی مواجهیم، مجموعه ای که غالبا مدخل های مناسبی برای ورود به گستره های متنوع تامل فلسفی به دست می دهد. به این اعتبار، می توان به جرئت گفت کسی که می خواهد اولین بار با مسئله یا مبحثی در فلسفه آشنا شود، یکی از گزینه های راهگشایی که پیش رو دارد این است که ابتدا به سراغ مدخل یا مدخل های مربوط به آن در این دانشنامه برود.
دانشنامه فلسفه استنفورد (به سرپرستی دکتر ادوارد ن. زالتا(۲)) افزون بر این که پیوندی فراگیر میان فضای دانشگاهی و عرصه عمومی برقرار کرده، ویژگی های درخور توجه دیگری هم دارد. حجم بسیاری از مقاله های این دانشنامه چشمگیر است. ظاهرا دست نویسندگان در شرح و بسط کثیری از موضوعات و مباحث باز بوده است. دیگر این که در کنار مدخل های نام آشنا گاه به موضوعات و مسائل کم و بیش بدیعی پرداخته شده است که شاید در نظر اول ورودشان به دانشنامه ای فلسفی غریب بنماید و در عین حال خواننده را به بازاندیشی درباره دامنه تفکر فلسفی و نسبت آن با زیست جهان خویش فرابخواند. کتابنامه های مندرج در پایان مقاله ها نیز، که معمولاً به دقت تدوین شده اند، یکی از محسنات این دانشنامه است که به ویژه به کار دانشجویان و محققانی می آید که می خواهند در زمینه ای خاص پژوهش کنند. این را هم نباید از نظر دور داشت که خاستگاه این دانشنامه به هیچ روی موجب نشده است که متفکران و مباحث فلسفه قاره ای نادیده گرفته شوند.
انتشار تدریجی این دانشنامه به زبان فارسی و فراهم کردن امکان مواجهه شمار هرچه بیشتری از خوانندگان علاقه مند با آن، چه بسا استمرار همان غایتی باشد که مورد نظر بانیان این طرح بوده است. بر این اساس، در گام نخست انتخابی اولیه از میان مدخل های پرشماری که در دانشنامه آمده است صورت گرفته و کار ترجمه آن ها به سعی مترجمانی که با این طرح همکاری دارند به تدریج پیش می رود. ترجمه کل دانشنامه البته غایتی بلندپروازانه است، به ویژه با توجه به این که هنوز همه مقاله های آن به نگارش درنیامده اند. با این حال، تلاش بر این است که، در صورت فراهم بودن شرایط، انتشار این مجموعه استمرار پیدا کند و به سرنوشت مجموعه هایی دچار نیاید که آغازی چشمگیر داشته اند ولی دولتشان چندان پاینده نبوده است.
روال غالب این است که هر کدام از مدخل ها در یک مجلد منتشر شود، اما در مواردی که حجم یک مدخل از حداقل لازم برای این که به هیئت مجلدی مستقل منتشر شود کمتر باشد، آن مدخل همراه با مدخل دیگری که با آن قرابت موضوعی دارد انتشار می یابد. به توصیه دکتر زالتا، نسخه اساس ترجمه ها آخرین ویراستی خواهد بود که در بخش آرشیو دانشنامه درج شده است، و همین امر در چاپ های مجدد ترجمه ها مبنا قرار خواهد گرفت. در مرحله ویرایش، تمامی ترجمه ها سطر به سطر با متن انگلیسی مقابله خواهند شد تا عیار کار درخور این مجموعه باشد. در این میان تلاش می شود توازن شایسته ای میان احترام به سبک و زبان هر مترجم از یک سو و اقتضائات مجموعه از سوی دیگر به دست آید.
طرح انتشار این مجموعه شاید فردی بوده باشد، اما اجرا و اتمام آن البته کاری جمعی است و با تلاش مشترک و همراهی دوستانی میسر می شود که به این کار دل می سپارند. افزون بر مترجمانی که در این طرح همکاری می کنند، سپاسگزار دیگرانی هستم که مساعدتشان پشتوانه اجرای شایسته آن است. به ویژه از آقای دکتر زالتا و سایر گردانندگان دانشنامه قدردانی می کنم که اجازه دادند مجموعه حاضر به زبان فارسی منتشر شود. همچنین، باید یاد کنم از آقای امیر حسین زادگان، مدیر انتشارات ققنوس، که زمینه اجرای طرح را فراهم کردند؛ آقای دکتر سید نصراللّه موسویان، که یاری بی دریغشان برای این مجموعه بسیار مغتنم بوده است؛ آقای احمد تهوری، مدیر روابط عمومی انتشارات، که در تسهیل ارتباطات نقش موثری داشته اند؛ و آقای جهانگیر ملک محمدی و یکایک همکاران ایشان در بخش فنی انتشارات، که می کوشند این مجموعه با شکل و شمایلی درخور منتشر شود.

مسعود علیا
زمستان ۱۳۹۲