کتاب آمین می آورم! نشر گروه انتشاراتی ققنوس

این کتاب فوق العاده است. شاید از بهترین کتاب های معاصر زبان فارسی باشه که خواندم. نثر داستان بسیار روان و طنز آلود است. طنز داستان به هیچ وجه مبتذل و سطحی نیست و اتفاقا نویسنده با هوش و وسواس ظریفی طنزها را انتخاب کرده. داستان از زبان فردی است که به قول خودش افسردگی دارد اما واضح است که روان پریش است. هر چه به انتها نزدیک تر میشود حرف هایش ضد و نقیض تر می‌شوند. راوی داستان نمونه فوق العاده ای از *راوی غیرقابل اعتماد* است و خواننده تنها از دیدگاه او به وقایع دسترسی دارد. بنابراین هیچگاه نمی‌توان به چیزهایی که می‌گوید اعتماد کرد. شیوه نگارش نویسنده کمی شباهت دارد به شیوه نگارش *یادداشت های زیر زمینی* از داستایوفسکی؛ در هر دو راوی غیرقابل اعتماد است و نگاه تلخی و تحقیرآمیزی به خود و زندگی اش دارد. چیزی که در این داستان واقعا ازش لذت بردم نقدهای ظریفی بود که نویسنده خلاقانه لابلای سطور و طنزهای داستان پنهان کرده بود. نمی‌خواهم بیش از این داستان را لو بدهم. خودتان بخوانید و قضاوت کنید. حیف است واقعا که یک سری داستان های بند تنبانی امروزی در ادبیات فارسي میلیون ها به به و چه چه بالایشان است، اما این داستان گمنام مانده!

باید اقرار کنم داستان رو دوست داشتم و بسیار خوب ساخته و پرداخته شده ، این اقرار از اون جهته که وقتی فهمیدم نویسنده طلبه بوده ، تمایل عجیبی برای جبهه گیری در برابر کتاب داشتم، اما جدا داستان جذابیه ⚠️ امکان افشا داستان داستان در مورد تناقضات دورنی یه طلبه جوان که این تناقضات با ازدواجش تشدید میشه و باعث میشه عمامه و عبا رو کنار بذار ،این درگیری درونی و تفاوت اون چه در زندگی و اجتماعش در جریان با اون چیزی که آموخته بقدری شکاف داره که فرد دچار از هم گسیختگی روانی میشه، انتهای داستان مشابه داستان فریدون سه پسر داشت عباس معروفی، تفکیک حقیقت از توهمات ذهنی قهرمان داستان دشوار میشه...

بخند. فک کن. دوباره بخند. دوباره فک کن و دوباره. حیف زود تموم شد

روایت خیلی روان است . داستان خوبی بود