پیشخدمت، به اعتقاد بسیاری از منتقدان، بهترین ثمره همکاری جوزف لوزی در مقام کارگردان و هارولد پینتر در مقام فیلمنامهنویس است؛ شاهکاری تمامعیار متعلق به سنتِ سینمای هنری اروپا، که هنوز هم، چند دهه بعد، تماشاییست. تعادل میان روایت و سبک چنان چشمگیر است که بهسختی میتوان سهم فیلمنامهنویس و کارگردان را در محصول نهایی از هم جدا کرد. پینتر با اعمال وحدت مکان، کمشماربودنِ شخصیتها و طراحی موقعیتهای دیالوگمحور، حالتی کمابیش نمایشنامهای به فیلمنامه داده است.