۵ سپتامبر۱۹۷۲؛ درست زمانی که ژرمن ها خود را آماده می کردند تا برای دومین بار پس از بازی های المپیک تابستانی ۱۹۳۶ برلین، میزبان بزرگترین رویداد ورزشی جهان باشند؛ این بار مونیخ بعنوان میزبان بازی ها می توانست خاطره تلخ بازی های ۱۹۳۶ برلین را که هیتلر با پروپاگاندای خاص خود در اذهان مردم جهان حک نموده بود را از بین ببرد.
بازی های المپیک ۱۹۷۲ مونیخ را می توان به جرات نقطه آغازی برای تروریسم بین المللی ورزشی دانست؛ جایی که بیش از ۸۰ هزار تماشاگر برای اولین بار در تاریخ بازی های المپیک با پدیده ای بنام "ترور" روبرو شدند (Chalk, 2012). پس از این حادثه، نه تنها کشورهای میزبان بازی های المپیک بلکه اکثر کشورها و مناطق مختلف جهان از تجربه شوم آلمان ها در بازی های المپیک ۱۹۷۲ مونیخ درس گرفته و با سرمایه گذاری فراوان و تعلیم نیروهای کارآزموده خود را برای مقابله با این پدیده نوظهور آماده کردند.