تمامی آثار فوکو را میتوان در این پرسش خلاصه کرد: «وقتی کسی از شما مراقبت میکند، چه چیزی به شما میبخشد و چه چیزی از شما میستاند؟». این پرسشی است که همواره هر فردی در زندگی شخصی و جمعیاش با آن مواجه میشود؛ فوکو نیز در آثارش با آن درگیر است.
همیشه چشمانی هستند که ما را میبینند و میپایند و از ما مراقبت میکنند؛ این چشمها در همۀ جوامع و موقعیتها همواره حاضر بودهاند، هرچند اشکالشان متفاوت بوده است: چشمان استاد؛ چشمان خداوند؛ چشمان پدر ی ا مادر؛ چشمان پلیس؛ چشمان روانشناس؛ چشمان دوست و بسیاری چشمهای دیگر.